الاثنين، نوفمبر 12، 2012

كلام كتير ... ما تركزش



فى حاجات كده كنت بعملها ومتعودة عليها لفترة طويلة، وصلت معاها لمرحلة انى بقيت بعملها من غير تفكير .. بقيت بعملها كده تلقائيا .. وبعد كده حصلت ظروف خلتنى ابطلها لفترة .. فى الأول ما كنتش حاسه انها وحشانى ولا انى عاوزه اعملها تانى .. ولا كأن فيه ما بينا عشره ولا سابق معرفه .. وبعدين لما اجبرت نفسي اعملها بحجه انى متعودة عليها ولازم ابقى اصيله بقى وبتاع .. ما قدرتش وما استحملتش .. وبقيت بسأل نفسي هو انا ازاى استحملتها او كنت بعملها طول الفترة اللى فاتت دى .. 

فى حياتى عرفت ناس كتيره جدا جدا جدا .. لكل مرحلة فى حياتى كان فيه ناس مميزة للمرحلة دى .. ما اعرفش هما دخلوها ازاى .. ومش فاكره خرجوا منها تانى ازاى .. واحتمال كمان اكون مش فاكره احنا كنا عاملين ايه سوا .. كل اللى فكراه شوية صور لشكلهم وضحكتهم .. شوية من طريقة كلامهم.
كتير بدخل التفاصيل فى بعضها والكلام اللى كان بيتحكيلى من فلان بيتهيالى ان علان اللى قاله، بدخل الحكايات فى بعضها ومش فاكره ايه حصل امتى او حصل ازاى .. هو انا عارفه انه حصل وخلاص .. او بيتهيالى كمان .. والله ما بقتش متأكده من حاجه.

انا فاكرة ان حياتى زمان كانت اسهل بكتير عن دلوقتى .. كنت بعرف أحلم وكنت عارفه أحلم بايه .. كان فيه خطه قدامى وكنت عارفه ممكن اوصلها ازاى .. لكن دلوقتى انا ما بقتش عارفه اى حاجه خالص، انا بعمل حاجات كتيره جدا وبمشى فى الف طريق وطريق وبقول اهو يمكن طريق منهم يوصل لاى حته .. انا مش عارفه هى ايه الحته دى بالظبط لكن اعرف انى اكيد هوصل لحاجه وكل اللى بقيت بتمناه من ربنا انها تبقى حاجه حلوة .. ده انا حتى لو بحوش شوية فلوس .. فانا برضه بحوشهم وانا مش عارفه انا بحوش ليه، انا بس قالولى انى لازم احوش والقرش الابيض ينفع فى اليوم الاسود ..

الدنيا علمتنى انى ما استجعلش اى حاجه خالص، لان فى الاول وفى الاخر كل حاجه بتعدى وبتجري كمان، الحلو بيعدى والوحش كمان، علشان كده دلوقتى بقيت على قد ما اقدر احاول استمتع باللحظة اللى انا عايشاها باى طريقة، لو معايا فلوس بصرفها، لو نفسي فى اكله باكلها ومش بفكر هو انا كده هتخن ولا هخس .. ومش بفكر هو انا بكره هعمل ايه مادام انا كويسه دلوقتى .. واهو بكره بتاع ربنا .. والنهاردة كمان :)

عندى اعتقاد فظيع انى مجرد ما هقرأ عن خطط للتخسيس والدايت، وشوية التمارين والوصفات اللى بيضحكوا بيها على الناس فانا كده هخس لوحدى .. بس بمجرد القراءة ، وعندى اعتقاد تانى يودى فى ستين داهيه كمان وهو انى مهما اكلت من حاجات مادام مش بقول لحد انا اكلت ايه يبقى مش هتخن .. وكأن التخن ده بيجي لما بتكلم عن اللى اكلته بس .. بيتنظر يعني "بيتحسد"  .. وخلينى فى اعتقاداتى اللى موديانى فى داهيه دى $

انا اتعودت طول حياتى لما أحب حد أروح أقله انى بحبه ولما اكره حد اخد جنب كده وما ابقاش عارفه اتعامل معاه، بتكسف اقول لحد انت دمك تقيل على قلبى .. بس بنبسط لما اقول لواحد حلو انت حلو يا حلو .. 

النهاردة انا عيانه قوى، وكانى أخدت برد فى عضمى .. جسمى بردان وبيوجعنى قوى، على قد ما هو احساس مؤلم جدا .. لكن أحيانا الألم بيطلع من جوا الواحد فينا حاجات مش بتطلع فى الأوقات العادية .. احساس بيخلينى افكر فى حاجات كتير، واحس بحاجات كتير ماكنتش واخده بالى منها قبل كده .. 



هناك 3 تعليقات:

غير معرف يقول...

Change is the only constant.
Change makes you better even if it makes you worse.
Change is your friend :)

valē!
8

Unknown يقول...

I don't understand this point
Change makes you better even if it makes you worse ???

how come that

غير معرف يقول...

Because it gives you experience.
Experience can come in the form of pain, suffering, losing trust in your dearest, losing something or someone you love.. All these things will will make you worse for a period of time, But they will eventually make you stronger and more dependent on yourself.

valē!
8