الثلاثاء، أكتوبر 18، 2011

شقاوة أطفال 2



أيام المدرسة .. من زماان قوى كده لما كنت فى اعدادى مثلا كانت فكرة انى ممكن فى يوم من الايام اخلص تعليميى وابطل اروح مدارس تانى .. وما يبقاش عندى اجازة نص سنة واجازة اخر سنة .. وان نظام حياتى اللى انا متعوده عليه بقاله سنين هيتغير الى غير رجعه خلاص .. وانى هكبر فى يوم من الايام وابقى مسئولة عن نفسى بصورة أكبر.

فى الوقت ده كان وقتى ملكى وبتاعى وكنت بعرف اعمل فيه اللى انا عايزاه بطريقة ترضينى، ماكنتش متفوقة بصورة زيادة لكن كنت شاطرة وطول حياتى بجيب فوق التسعين فى الميه فى الشهادات بتاعتى، كان يوم الخميس والجمعه دول بتوع انا وبرفع فيهم شعار لا مذاكرة ولا دراسة .. كانوا يومين مقدسيين للراحة واللعب ومشاهده افلام الكارتون.

كنت لما بقول لنفسي انا عايزه اعمل حاجه كنت بعرف اعمله ولو فى شيء بيمنعنى كان ممكن يكون ماما او بابا لكن عمره ماكان الوقت هو اللى بيمنعنى، كان فيه احساس رهيب انى بمتلك نفسي وبتحكم فيها، لو عايزه اذاكر بذاكر ولو مش عايزه بمزاجى وانا اللى بتحمل نتيجه قراراتى لوحدى

الواحد مننا بيحن لايام زمان اللى ماكنتش عاجباه فى وقتها لما بيعيش ويشوف اللى اصعب منها .. وبيعرف قيمة كل لحظة ويوم عاشه لما بيفكر فيه دلوقتى ويبقى بالنسبة له حلم بيتمنى الوصول ليه بس حلم لشيء فى الماضى وطبيعة الدنيا ان اللى فات ما بيرجعش تانى خلاص، ولو حتى فكرنا نعيش نفسنا فى يوم من ايام زمان ما فيش حاجة بترجع تانى بنفس الطعم بتاع زمان.

باخد كورس انجليزي اليومين دول وفى الكورس بناخد واجب نعمله علشان نطبق على الكلام اللى بنتعلمه، فطبيعه الاسئلة وانا بحلها فكرتنى بايام المدرسة والكتب الخارجيه والتمارين الكتيره اللى كنا بنحلها علشان المعلومات تثبت فى دماغنا فغصب عنى حنيت لايام ما عرفتش قيمتها غير لما سيبتها.

الواحد لما بيفتكر ايام زمان ويحن لها .. المفروض ما يفتكرهاش علشان يتحسر عليها لان مهما عمل اللى فات مش هيرجع لكن بيفتكرها وبيفتكر متعتها علشان يتعلم انه دلوقتى يستمتع بحياتها ويعيشها بكل لحظة فيها علشان ما يجيش عليها بكرة ويندم انه ضيع لحظة من حياته ما استمتعش بيها .. او بمعنى ادق ما عاشهاش صح..

يارب تقدرنى انى فى سنينى اللى جايه اعيش حياتى صح .. اعرف استغل كل يوم فيها على احسن وجه
وما يجيش يوم عليا اندم على لحظة ضيعتها .. من غير ضحك ولعب وحب :)) .. وعبادة

الأحد، أكتوبر 16، 2011

ДЯт Ōƒ ρīç……© ⎝⏠⏝⏠⎠

عندما تقرر فتاة أنه حان الوقت لكى تقول لحبيبها "بحبك"

فلتعلم جيدا ان حرب مشتعله من الأفكار كانت بداخلها لشهور طويلة

ونتيجتها هى تلك الكلمة

فاذا قالتها لك .. فلتقدرها حق قدرها


دعاء جميل



كلمات كتبتها منذ أيام خلت
ونشرتها إحدى صفحات الفيس بوك
وجدتها امامى اليوم بالصدفه فانتابنى شعور غريب
فأول مرة ارى شخصا ما يستشهد بشيء من كلماتى
وكنت اظن ان كلماتى ما هى الا مهاترات حائرة
 
وها هو لينك الصورة وتحتها الكلام
 

شقاوة أطفال 1

زمان وانا صغيرة كان عندى عروسة بحبها قوى وما بعرفش انام ولا اخرج ولا اروح اى مكان من غيرها .. كرمبه العروسة المشهوره .. كنت بعتبرها كانها بنتى وصاحبتى .. بنتى لانى لازم أأكلها والبسها وانيمها واخد بالى منها علشان ما ينقصهاش اى حاجه .. وصاحبتى لانى كنت بحكلها حاجات كتير قوى .. وانا مضايقة كنت بحكى معاها وانا مبسوطة كمان بحكى معاها.

ولما كبرت شوية بقى عندى شوية عرايس ودباديب تانيين بس فضلت كرمبه وكانها البكرية بين اولادى .. فهى اغلى واحده على قلبى واكتر واحده بحبها وبهتم بيها .. كنت بحاول اعاملهم كلهم معامله كويسه بس من جوايا ما فيش غير كرمبتى وبس .. كنت بقعد العرايس بتاعتى كلهم وفى وسطهم الملكة "كرمبة" فى العربية بتاعتى وانا بيبي ..وطول الوقت وطول ما انا موجودة فى البيت ماكنتش بتحرك فى مكان من غيرهم .. لو لقيت العربية واقفه على باب الحمام تعرف انى انا اللى جوا . ولو كانت راكنه على باب المطبخ يبقى اكيد دعاء بتعمل حاجه جوا المطبخ .. وقبل ما انام كنت بشيل كرمبتى من وسطهم علشان تنام فى حضنى .. ما كانش ينفع انام ولا يغمضلى جفن من غيرها.

وفى مرة من ذوات المرات نسيتها عند جدتى "عمه ماما" واضايقت جدا وماكنتش بعرف انام الا بالعافيه وكنت كل يوم الصبح امسك التليفون واقعد ارغى مع عمه ماما علشان اطمن على عروستى .. يا ترى هى نايمه ولا صاحيه .. بتاكلها ولا سايباها جعانه .. بتعيط ولا بتلعب وبتضحك .. وكانها بنتى تمام مع انى عمرى ساعتها ماكانش عدى الخمس سنوات.

كانت ايام طفولتى جميلة وكنت بحبها .. كنت طفله شقية جدا جدا .. بتحرك كتير وبحب اطلع عين ماما وبابا واخويا معايا .. وكانوا بيسمونى "سفاحه العرايس" لان ما كانش بيعشلى عروسة اكتر من ساعتين .. كنت بحب قوى اكتشف ما وراء الاشياء .. فكنت بفك العروسة اللى تجيلى مليون حته علشان اشوفها متكونه ومتركبة ازاى وطبعا ما كنتش بعرف ارجع اى حاجه لمكانها تانى وكرمبتى هى اول عروسة تعمر معايا ولسه ليها بقايه عايشه معايا لحد دلوقتى.

بمناسبة عيد ميلادى اللى قرب قررت افتكر شوية من مواقف طفولتى واحكى عنها .. وان شاء الله كل يوم ذكرى جديده لحد ما العشر ايام اللى باقيه دى تعدى على خير :))
وكل سنة وانا طيبة بقى


الجمعة، أكتوبر 07، 2011

حاجات مالهاش تفسير



حاجات كتير بنعملها مالهاش اى تفسير
مش بس اللى بيشوفها مش بيعرف يفسرها لكن احنا كمان مش بنعرف نفسرها لنفسنا
بنقول كلام ليه معانى كتيره قوى وبنقنع نفسنا انه مالهوش اى معنى ومش قصدنا من وراه اى حاجة
بنسمع اغانى ليها ذكريات جوانا وبتفكرنا بناس وأماكن عشنا فيها ومعاها وبنقنع نفسنا اننا بنسمعها عادى جدا .. لمجرد انها أغنيه زيها زى أى أغنيه تانية وخلاص ..
بيجلنا لحظات بنحس اننا عايزين نبكى وننفجر فى البكاء ونصرخ بصوت عااااالى .. ونفسنا الدنيا بحالها تسمعنا وتحس بان جوانا نار وبراكين بتولع ونفسنا فى نفس الوقت نبان قدام الناس كلها اننا الشخصية القوية المتماسكة الجامده اللى ما فيش منها اتنين.
بنخاف من بكرة وبنفكر فيه .. وطول الوقت بنقول توكلنا على الله .. بس يا ترى هى وصلت لقلبنا ولا مجرد كلمة بتتردد على لسانا .. مش قادرين نعرف ..

بندعى ربنا يرزقنا الاخلاص فى النية .. وانه يحققلنا أحلامنا البسيطة اللى شايفنها من أقل حقوقنا فى الحياة .. وبنصبر نفسنا على تأخيرها ونقول كله عند ربنا مكتوب بمعاده .. وكل تأخيره وفيها خيره من ربنا لينا.

كلام كتير قوى بنقوله بس اللى متدارى جوانا أكتر بكتير، كلام حتى مش قادرين نواجه بيه نفسنا، وبتصعب علينا نفسنا كتير لدرجة تخلى الدموع تجف وتعاندنا وماترداش تنزل .. ونترجاها تنزل يمكن تبرد نارنا وتريحنا شوية .. وهى تعاندنا وتحلف ماهى نازله .. ولا مريحانا.

ذكريات محفورة فى قلوبنا عايزين نمحيها من التاريخ . وعايشين عليها .. لا قدرين نستحملها ولا قادرين نعيش من غيرها .. وبنقع فى حيرة مالهاش نهايه .. هو احنا عايزين ايه .. ايه اللى بيوجعنا وايه اللى بيريحنا .. هنروح فين وهنقابل مين .. هنعمل ايه وهنعمله ازاى
.
مهما فكرنا ومهما خططنا فى الآخر ما فيش شيء بيحصل زى ما احنا عايزينه يبقى نفكر ليه .. وكأن فى حد واقف جوا دماغنا بيشوفنا عايزين ايه ويعملنا عكس اللى نفسنا فيه

ونحاول نفسر فى النهايه ايه اللى جوانا ده و نلاقيه فى النهايه "أحاسيس" .. والاحساس مالهوش تفسير .. مشكلته انه لازم يتحس ما ينفعش يتفهم لانه بيتحس بالقلب مش بالعقل .. والعقل ما بيحسش ..  العقل بيفكر ويحلل ويفهم بس .. ومشكلة كبيرة لما تعيش وسط ناس لغت الاحاسيس من حياتها .. وقررت انها ما تفهمش غير اللى على مزاجها بس.