زمان وانا صغيرة كان عندى عروسة بحبها قوى وما بعرفش انام ولا اخرج ولا اروح اى مكان من غيرها .. كرمبه العروسة المشهوره .. كنت بعتبرها كانها بنتى وصاحبتى .. بنتى لانى لازم أأكلها والبسها وانيمها واخد بالى منها علشان ما ينقصهاش اى حاجه .. وصاحبتى لانى كنت بحكلها حاجات كتير قوى .. وانا مضايقة كنت بحكى معاها وانا مبسوطة كمان بحكى معاها.
ولما كبرت شوية بقى عندى شوية عرايس ودباديب تانيين بس فضلت كرمبه وكانها البكرية بين اولادى .. فهى اغلى واحده على قلبى واكتر واحده بحبها وبهتم بيها .. كنت بحاول اعاملهم كلهم معامله كويسه بس من جوايا ما فيش غير كرمبتى وبس .. كنت بقعد العرايس بتاعتى كلهم وفى وسطهم الملكة "كرمبة" فى العربية بتاعتى وانا بيبي ..وطول الوقت وطول ما انا موجودة فى البيت ماكنتش بتحرك فى مكان من غيرهم .. لو لقيت العربية واقفه على باب الحمام تعرف انى انا اللى جوا . ولو كانت راكنه على باب المطبخ يبقى اكيد دعاء بتعمل حاجه جوا المطبخ .. وقبل ما انام كنت بشيل كرمبتى من وسطهم علشان تنام فى حضنى .. ما كانش ينفع انام ولا يغمضلى جفن من غيرها.
وفى مرة من ذوات المرات نسيتها عند جدتى "عمه ماما" واضايقت جدا وماكنتش بعرف انام الا بالعافيه وكنت كل يوم الصبح امسك التليفون واقعد ارغى مع عمه ماما علشان اطمن على عروستى .. يا ترى هى نايمه ولا صاحيه .. بتاكلها ولا سايباها جعانه .. بتعيط ولا بتلعب وبتضحك .. وكانها بنتى تمام مع انى عمرى ساعتها ماكانش عدى الخمس سنوات.
كانت ايام طفولتى جميلة وكنت بحبها .. كنت طفله شقية جدا جدا .. بتحرك كتير وبحب اطلع عين ماما وبابا واخويا معايا .. وكانوا بيسمونى "سفاحه العرايس" لان ما كانش بيعشلى عروسة اكتر من ساعتين .. كنت بحب قوى اكتشف ما وراء الاشياء .. فكنت بفك العروسة اللى تجيلى مليون حته علشان اشوفها متكونه ومتركبة ازاى وطبعا ما كنتش بعرف ارجع اى حاجه لمكانها تانى وكرمبتى هى اول عروسة تعمر معايا ولسه ليها بقايه عايشه معايا لحد دلوقتى.
بمناسبة عيد ميلادى اللى قرب قررت افتكر شوية من مواقف طفولتى واحكى عنها .. وان شاء الله كل يوم ذكرى جديده لحد ما العشر ايام اللى باقيه دى تعدى على خير :))
وكل سنة وانا طيبة بقى
ليست هناك تعليقات:
إرسال تعليق