ما أقدرش أقول انى بحبه

ما اقدرش أقول انى بحبه لان الحب المفروض انه اكبر من كده بكتير ..

لكنه شاغلى بالى وفكرى .. بقيت بفكر فيه كتير قوى

بكلمه كتير، وبحلم بيه .. وبتخيل كل حاجة بعملها وهو جنبى فيها ..

برسم صور من خيالى وارسمه جنبى فيها ..

بغير عليه من خياله وهو معدى جنبه ..

بغير عليه من اى عين غير عيني بتبص عليه ..

بحب اشوفه .. بحب اكلمه .. بحب اكون معاه

بفرح قوى  لما بسمع صوته بيقول اسمى

بفرح لما يعمل حاجه كنت قيلاله عليها

بفرح لما احس انى أثرت فى حياته او فى روتين يومه باى شكل

بفرح لما احس انه ممكن يكون عمل حاجه افتكرنى بيها وانا مش معاه

بتمنى اسيبله بس شوية ذكريات فى كل مكان بيروحه

على امل انه يفتكرنى بيها ويشم فيها ريحتى فى كل مكان

فافضل على طول فى باله ..

بحب سيرته وبحب اتكلم عنه قدام كل الناس 

وادارى فى عنيا علشان ما تفضحنيش وتبين صورته جوايا

وبكدب على كل الناس واقنعهم انى ما بحبش حد

اه .. اه .. علشان انا فعلا ما بحبش حد

انا بس بفكر فيه .. وبتشغل عليه .. وبحتاجله كتير

برتاحله .. وبطمنله وبفرح بيه ومعاه وليه

ما اقدرش اقول مع كل ده برضه انى بحبه ..

انا معجبه بيه . نفسي احبه ..

او بفكر احبه .. او قربت احبه .. يعني هو فيه مشروع

ومش كل المشاريع بتنجح .. فى الغالب ما فيش حاجة بقيت بتنجح 

بتفائل لما بشوفه .. وبحس بالامل ..

وبحس ان ممكن بكرا يكون احسن

وبقوله كلام بتمنى لو اقوله لنفسى .. واصدقه واعيشه

وبشيل حوايا كلام اكتر ببقى نفسي لو اقولهوله

وبخاف لو اقوله اتفضح ويبان اللى مدارى جوايا

بخاف منه .. بخاف لقلبى يتعلق بيه

خايفه انى فى يوم من الايام احبه بجد

وانا بخاف من الحب .. ومش عايزه احب حد ..

لان قلبى لو اتعلق بحد هيتعب قووووى

والدنيا لوحدها متعبه ..

فياما يحبنى هو كمان قوووى ..

يا اما هفضل خايفه اسلمه قلبى .. وهفضل واقفه على الباب

ولان تقريبا كل الولاد ما يتصدقوش اليومين دول

ولان الحب الحقيقي بقى كنز نادر الوجود

ولان الاحلام مصيره تفضل احلام زى ما هى كده

فخلينا واقفين على الباب

بنحب من بعيد لبعيد .. 

 بنكتب ونتكلم مع نفسنا 

بنحلم .. ونغمض عنينا

ونحب فى صمت