بعز الضحك زى عنيّا

عمرى ما كنت شخصية نكدية ولا عمرى حبيت النكد ابدا .. طول عمرى بحب الضحك والفرفشة وبكبر دماغى وبطنش اى حاجة ممكن تكون سبب فى زعلى .. اللى بيزعلنى بطنشه وبعتبره انسان مش موجود اصلا .. الحاجة اللى ما بكونش مبسوطة وانا بعملها ببطل اعملها وامسحها من حياتى .. وطول الوقت وانا معترفه اننا بنعيش حياة واحده بس ولازم نعيشها بافضل طريقة ممكنه .. لازم نضحك ونطنطت وننبسط ونضحك فيها من قلبنا .. ولان اليوم اللى بيعدى من غير ضحك هو يوم مش محسوب من عمرنا.

ايوه انا معترفه ان انا كده .. وان هى دى حياتى لكن .. لابد من لكن

السر اللى ماحدش يعرفه انى كتير بعيط .. كتير بقفل عليا باب اوضتى ومن غير اى سبب ابكى واعض على المخده علشان ببقى نفسي اصرخ ومش عايزة حد يسمع صوتى .. احيانا ما بيجيليش نوم غير من التعب والمجهود اللى بحسه بعد البكاء ..  ببكى لما بحتاج ادفى واحس بالهدوء والراحة والأمان .. ببكى علشان الدموع احيانا بتكون السبيل الوحيد للراحة اللى مش موجودة بين الناس .. ببكى علشان اخرج من جوايا اى مشاعر سلبية او حزينة وعلشان اشحن طاقتى للحياة من تانى

بعد يوم جميل مليان بضحك وهزار وفرحه وتنطيط ولمة حلوة مع الاصحاب .. وبعد الحالة العالية من السعادة اللى بعيشها بيجلى فجاه فى نهايه اليوم حالة شجن .. بحس انها لحظة وداع .. بودع الضحكة الحلوة واللحظة الصافية واللمة والصحبة.. لحظة فيها احاسيس كتير داخله فى بعض، لحظة فرح .. واحساس ان كل حاجة بتخلص وان الاوقات الحلوة بتخلص بسرعه قوى .. واحساس كبير بالخوف ان الوقت الحلو اللى عدى ما يتكررش تانى 

الشيء الوحيد اللى بيهون عليا وجع نهاية اليوم هو لما بفتح الكاميرا بتاعتى واقعد افترج على الصور اللى صورتها واتصورتها على مدار اليوم .. وافتكر كل صورة وكل موقف وكل ضحكة اتقالت فى كل صورة .. وللحظات برضه وانا بتفرج ببقى مش مصدقة ان انا كنت فى المكان ده ومع الناس دى وفى الوقت ده ..

بحاول افهم يعني ايه شيء يكون حصل وانتهى واتحول لذكرى .. يعني ايه حاجه تكون خلصت ومش هتحصل تانى زى ما حصلت بنفس تفاصيلها تانى ابدا وهتفضل عايشه جوا كل واحد كان موجود يومها مجرد ذكرى وشوية صور .. وهى معقولة حياتنا هتبقى بس كام البوم صور !!

مش عارفه اقول انى مش بعيش فى الماضى ومش هتكسف من كده وده لانى شايفه الماضى هو الشيء الوحيد اللى ينفع اعيش فيه وافتكره واحلم بيه .. الشيء الوحيد اللى ممكن اضحك بسببه وابكى بسببه .. المستقبل لسه ماجاش ومش عارفه يا ترى الدنيا مخبيالنا ايه فيه!! والنهاردة بيجري بسرعه وبيتحول ماضى بسرعه برضه .. فكده او كده مش هعرف اركز فيه وهو بيجري والا هتعب وادوخ .. علشان كده بعيش فى الماضى وعلشان كده بحب التصوير .. لان التصوير هو اللى بيخلد الذكريات وبيحافظ على الماضى يفضل فى حياتنا شوية.

ما بحبش لحظات الوداع وعلى طول بخاف منها  وبعملها الف حساب .. ولما بتعرف على ناس جديدة بتبقى اول حاجه بفكر فيها امتى الوداع !!! علشان عارفه ان كل الناس مفارقة ومباعدة ومهما عاشرنا هتفرقنا الدنيا وكانه تار بينها وبينا .. بس دايما حريصة ان لما يكون فيه فرصة للضحك امسك فيها ما افوتهاش .. بضحك علشان الضحك بيخلى القلب شباب وبيطول العمر وبيحلى الوش وينور القلب

ايوه ايوه برغم شوية الحزن اللى فوق دول لكن انا برضه بحب الضحك .. ما بحبش الحزن .. بحب لما اخرج مع اصحابى استغل معاهم كل لحظة فى اننا نضحك ونضحك وما نبطلش ضحك.. ونضحك على نفسنا واحنا بنضحك ونضحك على نفسنا لو بطلنا ضحك لحظة .. نفتكر نفسنا زمان ونتفكر شوية ذكريات تضَحك ونِضحك عليها .. نهزر ونألش على نفسنا .. نغنى ونرقص ونتشقلب لو لزم الأمر المهم اننا ننبسط ونستمتع بكل لحظة

يمكن الخوف من ان اللحظة الحلوة هتجرى وتخلص بسرعه هو اللى بيخلينى عايزة اعيشها اكتر واستمتع بيها اكتر واركز فيها بكل طاقتى .. وامشى بمبدأ .. عيشنى النهاردة وموتى بكرة .. فالنهاردة احنا بنضحك والنهاردة احنا سوى ومش مهم عندى بقى بكرا هيحصل ايه .. مش بفكر فى اللى بعد كده الا لما اليوم يبقى خلاص هيخلص .. كانى كنت نايمه وفجأة صحيت .. ايه ده معقولة اليوم خلص!!!