لما تتوه جوا نفسك

====================

احيانا ما بفهمش نفسي
مش بفهم انا عايزه ايه ومحتاجه ايه وبفكر فى ايه
مبسوطة ولا زعلانه .. ولا ايه؟؟
ببص فى المرايا ما بعرفنيش .. بحسنى حد غريب
وكانى اول مره بشوفه
بفتح البوم صورى القديمه واتفرج عليهم
وبسرح شوية فى كل صورة وبسأل سؤال
يا ترى كنت بفكر فى ايه وقت الصورة دى
يا ترى كان ايه فى بالى
كنت مبسوطه من حاجه ولا مهمومة وشايله جبال ..
*-*-*-*-*-*-*-*-*
بستغرب ازاى الواحد ممكن يحتار فى نفسه
ازاى ما يفهمش نفسه ..
مشكله كبيره مش كده ..؟
اصل لو انا ما فهمتش نفسي مين بقى هيفهمنى ؟؟
لو انا ما حستش بمشاعرى واحاسيسي .. وفهمتها
مين بس اللى هيحس بيها !!
بس كتير بحس ان نفس الواحد اكثر تعقيدا من انها تتفهم ببساطه
معقده اكتر من الواحد يفهمها بنفسه
*-*-*-*-*-*-*
الموضوع شكله خطير
شكلنا كده محتاجين دكتور امراض نفسيه
.....
او ببساطه.. محتاجين شوية هدوء
هدوء من الخناق والصوت العالى والتفكير فى الصغيره قبل الكبيره
هدوء من المشاكل بتاعت الدنيا ومن زحمتها
شوية هدوء وشوية تفكير فى نفسنا
يعني نشتغل لنفسنا دكاتره نفسيين ونحاول نفهمها ونحللها
نمسك ورقه وقلم ونكتب ..
بنحب ايه وبنكره ايه ونفسنا في ايه وبنخاف من ايه
نكتب كل حاجه نعرفها عن نفسنا
وكل حاجه نفسنا نعرفها عن نفسنا

ومين عارف؟؟
مش يمكن نفهم نفسنا

*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*
دعـــــــــــــــــــــــــاء جميل

كل واحد عجبه عقله، ما عجبوش رزقه!!

بعد شوية تفكير فى الدنيا دى وشوية تأمل كده وصلت لنتيجه مثيرة للاهتمام جدا ..

تتلخص فى النهايه فى مثل لطيف قوى بيقول

"ربنا وزع العقول كل واحد عجبه عقله وزع الأرزاق ماحدش عجبه رزقه"

ودى حقيقه واقعيه جدا جدا يعني ..

كل واحد مقتنع بطريقه تفكيره وشايف انه هو صح .. وبيضايق لما حد بيعترض على كلامه

وفى نفس الوقت بيبص دايما للى فى ايد غيره سواء فلوس او اولاد او صحه او مركز مرموق فى المجتمع ..

يعني عجبه عقله اللى وصله للى هو فيه ومش عجْبه رزقه " اللى عقله وصله لى برضه" يا سبحان الله

واللى بيأكد المثل ده وبيشرحه بمزيد من التفصيل يعني

انك هتلاحظ كل الناس اللى فى الدنيا وأولهم أنت .. بيفكر ويبص على الحاجات اللى ناقصه

والحاجات اللى نفسه فيها .. اللى هو عايزها يعني

وهتلاقى الانسان متناسي الحاجات الكتييييييييييير جدا اللى عنده.

وبالتالى بيتحول تفكيره لتفكير سلبي مع الوقت وده طبعا على حسب بقى ايمان الشخص ده

وعلى حسب اصراره وعزيمته

يعني رد فعله على طريقه تفكيره هتزادد قوة او هتقل قوتها على حسب الشخص

فيه ناس من كتر ما بتفكر فى الحاجات اللى ناقصها فى حياته بتحس انها محرومه وانها ما عندهاش اى حاجه .. والموضوع ده يبدا ياثر على نفسيتهم جامد جدا ويبدا كمان يعملهم أمراض نفسيه مختلفه بقى..

وفى ناس ايمانها بيكون قوى واصرارها قوى بتفكر فى اللى ناقصها ده .. لكن بتفكر فى نفس الوقت فى حكمه ربنا .. لان اكيد ربنا لما بيمنع حاجه عن عبده بيكون لحكمه ومش دايما بيعرف الحكمه دى البشر .. فالانسان المؤمن بيسلم بحكمه ربنا وبيسبها على الله بقى.

واكيد مش كل الحاجات اللى ناقصه واللى الانسان عايزه يقدر يحققها لنفسه .. اكيد فيها حاجات كتير جدا مستحيل وبعيده عن ايديه

زى مثلا نعمه الأولاد او الصحه او البصيره وسداد الرأى .. وغيرها حاجات تانى

وتيجى تتكلم بقى مع حد من اللى النقص ده تعبهم اوى وآثر فى نفسيتهم تلاقى ان تفكيرهم عاجبهم وعقلهم مريحهم قووى بس فى نفس الوقت مش راضيين برزقهم وحاسين بالظلم او الحزن او الاتنين مع بعض بقى..

مع ان لو كل واحد يعني سلم ان ما فيش حاجه بتحصله فى الدنيا الا وليها حكمه عند ربنا وسواء بقى هو عرف الحكمه دى او معرفهاش لازم يرضى بقضاء ربنا .. عقولنا هترتاح قووووى وقلوبنا هترضى برزقها كمان.

بحب نفسي

غريب الانسان ..
بينسى كل النعم اللى ربنا مديهاله
ومش بيفكر غير فى الحاجات اللى ناقصاه
...
لو بس نشوف عندنا ايه ..
هنلاقى ربنا مدينا حاجات كتير .. كتير اوى اوى يعني
...
علشان كده انا  ..
أنا بحب نفسي
بحب كل حاجه ربنا ادهالى ..
بحب عقلى وشكلى ..
وبحمده على كل نعمه ادهالى ..
...
الحمد لله
يارب تقدرنا على شكر نعمك علينا دايما يارب

عن العشق والهوا ..

قراتها على النت كده طايره .. وعجبتنى

ومااعرفش مين اللى كتبها

ويارب تعجبكم :)

قالوا هل العشق والحب والحبيب مرتبطين بالدنيا ؟

فقلت اسألوني لعلي انفعكم ....!

قالوا لا ملل منا ؟ 

قفلت ليس بالحب ما يمل ولا يكل ..

قالوا الحب داء !

فقلت له العشق دواء

قالوا هل الروح بالحب تطير

فقلت بل الجسد يسير

قالوا هل العقل تفكير

قلت بغير الحبيب تكفير

قالوا هل العين احساس

قلت الى الحبيب من دون الناس

قالوا هل الكلام اتصال

قلت لغير الحبيب عن الدنيا انفصال

قالوا هل نرى العشاق

قلت لا يرى الطفل داخل الاحشاء

قالوا هل هم خرافات

قلت بل انتم تفاهات

قالوا هل العشق جنون

قلت اذا امتد من الجذور

قالوا وما نحن من غير حبيب

قلت مثل المرض من غير طبيب

فقالوا كيف الحياة من غير حبيب

فقلت كالجسد من غير وريد

فقالوا هل بحبك سعيد

فقلت كفرحه الام بالوليد

قالوا الحب والدنيا مترابطين

قلت لقد فطره بالقلب رب العالمين

أنى أحب "لا أحد"

نعم نعم ان الكلمات تضغط علىّ لكى تخرج من داخلى الى الورق او الى الكيبورد، فكانها كجرس الانذار الذى يستعجل الأشخاص الى الرحيل لوجود حريق فى المكان.

نعم نعم نعم .. فهناك حريق فى قلبى، حريق اشتعل ويشتعل وتزداد قوته لحظة تلو الآخره . انه لهيب حبا يحترق بداخلى وينير طرقات ايضا بداخلى.

لكن أغربها عندما تخرج الى "لا أحد" فتستيقظ من النوم عاشقا وتتجول فى منزلك هائما وتقابل أصدقائك ساهما وتخلد للنوم ليلا مُحبا .. وتحلُم فى نومك بحضن يتملكك يحتويك .. لكنه "لا أحد"

نعم نعم .. انك تحب "لا احد" .. لكنك مع ذلك تحب حبا لم يحبه احد لأحد من قبل.

حسنا كيف اصف ذلك الاحساس ، لا أدرى !!

ان انظر الى نفسي فأجدنى مبتسمه لانى أحبك ... يا "لا أحد" .. واجدك تبتسم الىّ فتزيد من ابتسامتى.

استمع الى بعض اغانى الحب فاشعر بكل كلماتها وكانها تخرج من داخلى واشعر كانى اود ان اهديها اليك كلها .. بل اتمنى لو كان صوتى مقبولا قليلا لاغنيها لك باحساسى.

اشعر بنفسي قوية جريئة واثقه الخطة لانى أحبك .. وانى بحق أحبك .. وكثيرا ما اتمنى ان تظل هكذا فقط فى خيالى .. فدوما الصور فى خيالنا تكون اجمل بكثير من اى حقيقه..

فاخشى ان اتيت الى حياتى واصبحت رجلا حقيقا وتعديت مرحلة الاحلام ان تفقد بريقك واهميتك بداخلى .. او ان ارى ما بداخل القشرة الخارجيه اللامعه فاجده صدأ .. او على أقل تقدير لست ذهبا انما فضه!!

نعم أنى اعيش فى حاله حب .. انها من اروع حالات حياتى .. اخرج فاتمشى قليلا كل مساء واسرح فى الهواء المنعش البارد الذى يعبث بملابسي وصوت الموسيقى والاغانى القادم الى اذنى من سماعات ال MP3 ..  فاشعر بحاله الحب عندى تبلغ مداها ..

نعم انى أحبك يا "لا أحد" واتمنى ان يدوم حبك فى قلبى الى الأبد والا أحب سواك وان تظل دوما اجمل حُلم عشته واعيشه كل يوم.