شيخوخه مبكرة

بشوف حال الناس اليومين دول وبحمد ربنا قوى جدا خالص على حالى 

بشوف الأطفال اللى للعبهم تحولت الى العاب الكترونية بحته .. حركه جسمهم وتشغيل دماغهم فى اللعب بقى شبه معدوم .. بقوا اطفال سخيفين وحياتهم سخيفه .. اطفال بدون طفولة

وبفتكر لما كنت طفلة واخرج اروح الملاهى .. الملاهى اللى بجد اللى كلها مراجيح وزحلايق واقعد العب مع كل الاطفال اللى هناك اللى انا اصلا ما اعرفهمش وعلى آخر القعدة اكون صاحبت الاطفال  اللى موجودين كلهم .. 

وافتكرت لما كنا بنقعد نالف العاب واشخاص ومواقف بخيالنا وحاجات مش موجودة ونعيشها .. قد ايه كان عندنا خيال وقد ايه كان الموضوع ممتع فعلا 

بفتكر فترة اعدادى وثانوى ليا انا واصحابى وقد ايه كان جوانا برائة مش موجودة عند اللى فى نفس السن ده دلوقتى للاسف :(

شكلنا ولبسنا وطريقه كلامنا وافكارنا .. مرحلة ما بين الطفولة والنضج لازم تتعاش واحنا عشناها واستمتعنا بيها لاقصى درجه بكل الحاجات الحلوة والوحشة اللى فيها وبقي عندنا خبرة المرحلة دى .. واحلام اننا نكبر علشان نعرف اكتر ونعمل اكتر ونخرج ونسافر .. الجيل الموجود دلوقتى من 12 لل 20 بجد صعبانين عليا وبقيت احس انهم عايش الحياة كئنهم مسخ !! ايوه مسخ لانهم مش محصلين اطفال ومش محصلين كبار .. ضيعوا فترة من عمرهم ونطوا فجأة على المرحلة اللى بعدها .. وده شيء سيء جدا لانهم بكرة لما يكبروا فعلا وينضجوا هيكتشفوا انهم ما عاشوش حياتهم وهما فاكرين انهم كده عايشين !! حتى خبرة المرحلة والتجربة فيها اللى هينقلوها  لاولادهم هتبقى شبه معدومه .. لانهم عاشوا اطفال فى هيئة كبار والدنيا داست عليهم وهما ساعدوها 

بيلبسوا لبس مش بتاع سنهم فبالتالى يبقى البنت من دول عندها 17 سنه وشكلها عنده 25 سنه وتضايق لو حد قالها كده .. ماهوا من لبسك وشكل الميكب اللى انتى عامله فى نفسك !! والاولاد كمان نفس ذات المشكلة .. غير انهم بيعملوا تصرفات وبيفكروا فى حاجات مش بتاعت سنهم نهائي .. تفكير وتصرفات فعلا اللى عدوا ال 20 من زمان وداخلين على جواز !! فاكريين اننا لما بنقول على حد ده بيفكر تفكير اكبر من سنه ان ده شيء كويس مع ان وجهه نظرى ان ده شيء سيء جدا .. 

هو نفس المبدأ فى الموضوع بتاع التفكير ده هو اللى فى الحياة  وهو اننا لازم نعيش اليوم ونفكر فى النهاردة لان هو ده اللى عايشين فيه  وبكرة لسه ماجاش وهيبقى ذكرى  .. ولو ضيعنا النهاردة مش هنعرف نستمتع ببكرة اصلا .. حياتنا وافكارنا وطريقتنا لازم نعيشها مناسبه لسننا والمرحلة اللى بنعيش بيها ..يعنى لازم الواحد يستمتع بكل مرحلة وبكل يوم بيعيشه زى ما هو علشان بجد يسيتمتع بالنهارده ويعرف يستمتع ببكرة لما يجي

هو حقيقي الجيل ده المرحلة الجاية من حياته هيدخل مرحلة الشيخوخه على طول ولا هيعمل ايه ؟؟

اه ان الدنيا بتجرى وبتتغير واننا لازم نتغير معاها .. بس احنا ممكن نتغير للاحسن واننا نفكر ونبدع مش نغير باننا نلغى حياتنا وشخصيتنا ونضيع عمرنا !!

الحمد لله انى عيشت طفولتى وعشت مراهقتى وبدأت اهو فى مرحلة النضج .. والحمد لله انى استمتعت بكل مرحلة فيهم :)

الوقت المناسب

التوقيت الصح لفعل اى شيء هو مهم جدا بالظبط زى فعل الشيء الصح .. فى حاجات كتير قوى لو اتعملت قبل آوانها هتبوظ ولو اتعملت بعد آوانها برضه هتبوظ 

فيه حاجات علشان تحصل بطريقة صح لازم نستعدلها كويس الاول .. ااه احنا ممكن فى الاول نكون مستعجلين علشان عاوزين نحقق الحاجة اللى بنفكر فيها ..  بس لو ادينا نفسنا فعلا دقيقة نفكر هنكتشف ان علشان اللى احنا عاوزينه يحصل بالشكل اللى احنا عاوزينه لازم حاجات تحصل الاول ولازم ترتيبات ولازم ولازم .. ولازم نستنى الوقت الصح

ماحدش بيتغدى فى وقت الفطار .. وماحدش بيصيف فى الشتا ولا الدنيا بتمطر عندنا فى الصيف .. كل حاجه وليها الوقت المناسب اللى هتحصل فيه 

احيانا بنعرف الوقت المناسب بنفسنا وبناجل حاجات فى حياتنا او نعملها بدرى بناء على الوقت المناسب اللى حددناه فى مخنا .. وفى الغالب مش بنعرف الوقت ده وبنلاقى كل ما بنحاول نعمل حاجه الظروف بتعاندنا ... ودى بتكون اشارات ربانية ان الوقت المناسب ده لسه ماجاش .. وساعتها المفروض نفرح قوووى لان الوقت المناسب لفعل شيء احنا عاوزينه ربنا هو اللى مختاره لينا واكيد هيكون افضل وقت واحسن حاجه ممكن تحصل

#متفائلة 

امنياتى لعيد ميلادى القادم

كمان شهرين وكام يوم هكمل 25 سنه ... يعنى ربع قرن 

ودى شوية من امنياتى بكتبها وابعتها لربنا نفسي تتحقق على عيد ميلادى علشان يبقى عيد فعلا

- نفسي احتفل بعيد ميلادى ال 25 مع الانسان اللى هيحبنى واحبه واللى  هكمل معاه عمري اللى جاى كله ♥

- انا بتعلم حاجه جديدة دلوقتى .. ونفسي على عيد ميلادى يكون مستوايا اتحسن قوى فيها واعمل بيها هدية جميلة لنفسي ☺

- بدأت اظبط أكلى وحركتى شوية ونفسي احتفل بعيد ميلادى بوزن وشكل جديد (يكون احسن طبعا) 

- فيه خطة للعودة للقرائه وفيه مجموعه كتب حطاها على جنب كده عاوزة اخلصها قبل ما يجي عيد ميلادى ال 25 

- عاوزه اقرب من ربنا اكتر من كده

- عاوزه الربع قرن ده من عمري يتختم بطريقه حلوة قوى .. علشان ابدا اعد من بعده حياه جديدة مبهجه وكلها فرح وحاجات حلوة كده 

قولوا امين بقي

كل سنه وانا طيبة مقدما

كل الحدوته شوية مجهود :)

عاوزة تعلم ركوب العجل او سواقه العربيات .. عاوز تحسن خطك او تتعلم الرسم .. عاوز تتعلم العزف على اى آلة موسيقية 

عاوز تتعلم تعمل اى حاجه فى الدنيا

اول مرة هتعمل فيها الحاجه هتلاقى نفسك فاشل جدا ومش عارف تعمل اى حاجه .. احنا هنا مش فى فيلم خيال علمى اجنبى اللى هو اول ما تمسك الحاجة اللى عاوز تعملها تلاقى نفسك بتعرف تعمل بطريقة تووووحفه ومن اول مرة ^_^

من الخبرة الحياتيه اكتشفت وهو اكتشاف مش جديد ومُكتشف من قديم الازل اصلا ان اى حاجه عاوزه اعملها لازم اتدرب عليها كتير واتعب فيها علشان اوصل للمرحلة والمستوى اللى بحلم بيه واللى بشوف عليها الجاهبزة والكبار فى المجال ده .. يعني مش متوقع منى انى اول ما اجيب بالته الوان ولوحه انى ابقى دافنشى .. ولا مجرد ما اسوق عربية هبقى شوماخر مثلا O_o .

على فكرة الكلام ده مش بس على الحاجات العملية واليدوية والحرف واللذى منه .. ده كمان بيتطبق على المشاعر والاحاسيس والعلاقات البشرية .. يعنى لما اقرر انى اعيش مع انسان واكمل معاه عمرى اكيد اكيد ثم اكيد ان طباعنا مختلفه وتفكيرنا مختلف واكيد ان مش من مجرد قرارنا اننا نكمل عمرنا سوى ده هيخلينا متفقين وفاهمين بعض وعارفين نكمل مع بعض .. احنا هنحتاج فعلا فترة تدريب وتعود على الحياة الجديدة اللى هى مش هبقى فيها انا لوحدى .. لا هبقى انا ومعايا حد .. وهو كمان لازم يتدرب ويتعود على ده فى تصرفاته وسلوكه وسيستم حياته كله .

فكرة ان الولد يخرج من حيز انه عايش حياته "انا" لوحده بيعمل اللى هو عاوزه بحرية وطبيعيه فى اى وقت فكرة عظيمة وتغييرها صعب وقراره ان يرتبط بواحده تاخد جزء كبير من "انا" بتاعته وتخليها "احنا" ده قرار عظيم جدا وما باخدوش وينفذه الا "الراجل" الراجل اللى بجد مش الولد .. الراجل بس هو اللى يقدر ياخد قرار مهم هيغير حياته .. والراجل بس هو اللى هيقدر التغيير اللى هيحصل وهيعرف ياخد القرار بالتدريب على الحياة الجديدة وهو اللى مش هيتعب من اول شوية وقت ويجيب ورا ويستسلم لكنه هيعافر علشان يوصل لاعلى مستوى فى التعامل والتغيير اللى يخليه يقدر يكمل فى الموضوع.

اصل الموضوع زى تعليم العزف البيانو هيحتاج وقت فى الاول ما بين شوية اخفاقات وفشل وزراير غلط بتداس .. ففى بداية العلاقة والحياة هتلاقى شوية اخفاقات وتحديات وعراقيل .. محتاجه ان الطرفين يكون عندهم الارادة انهم يجربوا اكتر ويستحملوا اكتر ويتعبوا اكتر علشان يوصلوا لافضل الحلول الممكنه ويتغلبوا على كل العراقيل :)

ماحدش قال ان الموضوع سهل .. هو يمكن اه مش ممتع قوى فى اوله زى ما ممكن تبقى متخيل لكنه حقيقي يستاهل ويستاهل قوى كمان .. فكرة انك تكمل حياتك مع شخص قلبك عايزه وعقلك راضى عنه فكرة تستاهل انك تتعب علشانها وتعمل علشانها اى شيء.

ويبقى الحب

يبقى الحب حيا فى قلوب المحبين رغم كل ما نقوله فى حقه .. الحب لا يتحول الى كراهيه ولا يتحول الى صداقة ولا يتحول الى اى شيء سوى ان يظل حبا كما هو ..  وكل ما نقوله فى حق نسيانه ما هو الا وهم كبير.

الحب هو تلك العيون الى تسحرك فبمجرد رؤيتها حتى لو فى خيالك تبتسم ..  وتبكيك عند رؤيتها حزينة او غائمه .. الحب هو تلك الراحه التى لا تشعر بها الا بوجود ذلك الشخص الذى اختاره قلبك رغما عنك ورغم وجود المئات بل الآلاف ممن يبدون افضل منه فى عدة اشياء .. لكن ولان قلبك احبه هو واختاره هو فانت تراه دوما الافضل فى كل شيء.

الحب هو الدفيء الذى تستشعره بجوار الحبيب والأمان الذى افتقدته فى العالم كله فلا تجده الا فى وجوده وبالقرب من شخص واحد فقط، هو حبيبك وانيس روحك

الوحدة تكون فى غيابه حتى وان اجتمع من حولك ملايين البشر لاسعادك والاهتمام بك.

الحب الحب الحب الحب .. نعم هذه الكلمة التى تسمعها كل يوم فى اماكن كثيرة فى التليفزيون والاغانى واحاديث الشارع ، وهو ذلك الذى تقرأ عنه فى الروايات والاخبار والجرائد والاعلانات .. هو ذلك السحر الفتاك الذى نحيا عمر كاملا نبحث عنه وحينما نجده نقف مبهورين امامه فى دهشه ان ذلك العظيم وجدناه اخيرا 

بعضنا يحسن استغلال اللحظة ويمسكه جيدا لكى لا يفلت من بين يديه ولا يضيع من حياته بعد ان وجده .. والبعض يكتفى بالاندهاش والانبهار ولا يتنبه لمدى جمال وعظمة الكنز الذى حصل عليه حتى يضيع من بين يديه.

السعادة قرار

16-8-2014

انا قررت أخلى اليوم ده يوم ولادة جديدة فى حياتى .. مستنيه فيه حاجه حلوة تحصل ومتفائلة بيها جدا 

انا بحب البدايات والحاجات الجديدة .. وفكرة انى ابقى مستنيه حاجه جديدة تحصل فى حياتى فكرة تدعو للتفائل

قررت النهارده اتخلى عن كل الحاجات اللى بتشغل فكرى وبتضايقنى واركز على الباب الجديد اللى بفتحه فى حياتى 

ايوه ايوه .. السعادة قرار .. وانا قررت اكون سعيدة

قررت اخلق الطريق اللى عاوزه امشى فيه بايدي .. قررت ابدأ امارس التغيير اللى كنت مستنياه من فترة .. وقررت ان النهاردة لازم يكون البداية خلاص ما فيش فى العمر وقت تانى نضيعه.

اللى حب بجد

اللى حب بجد ما يعرفش يكره .. ما يعرفش يبعد او يفارق بمزاجه .. بيقف قدام الدنيا كلها علشان يوصل للانسان اللى بيحبه.

اللى بيحب بجد عمره ما بيخون ثقة الانسان اللى متعلق بيه وروحه عنده .. وعمره ما يستحمل يشوف دمعه فى عينه سواء هو السبب فيها او حد غيره.

اللى بيحب بجد ما بيشوفش من وسط الناس كلها الا انسان واحد بس حتى لو حواليه كتير ما بيملاش عينه ولا قلبه الا هو.. الباقى موجودين وقريبين لكنهم كلهم كوم وهو اللى فى القلب لوحده فى كوم تانى.

اللى بيحب بجد بيتعب علشان يوصل للى بيحبه وفى اسرع وقت وما بيستحملش اليوم اللى بيعدى وحبيبه بعيد عنه  .. بيتعب علشان يسعده وبيضحى بحاجات كتير فى حياته علشان خاطره، بيلتمس بدل العذر الف لاى تغير او ضيق فى المعامله من حبيبه.

اللى بيحب بجد بيعرف يواجه الانسان اللى بيحبه بعيوبه وبيعرف يتكلم معاه لو ضاقت بيه الدنيا وحس انه مش قادر يتكلم مع اى حد .. هو واحد بس اللى ما بيقدرش يبعد عنه مهما حصل منه او من الدنيا.

الحب كفعل جميل جدا وبريء جدا .. والاهم انه بريء من أفعال الناس وتصرفاتهم العجيبة والغير مبررة فى احيان كتيره قوى

الحب اااه مجنون بس جنانه بيجيب سعاده وفرحه وزقططه وحاجات حلوة كده .. وعمره ما كان سبب فى حزن او تعاسه لكن الناس بافعالها الغلط وفهمها الغلط للحب هى اللى بتشوهه وبتحوله من رمز للحياة والفرحه لشيء كئيب وحزين.

اللى حب ما يكرهش

واللى كره عمره ما حب

الحب الحقيقي بيجي مره واحده فى العمر .. وهو آخر حب هتعيشه .. لان تجربه قدرت تنساها وتحب بعدها ما تعتبرش حب تعتبر تجربه، مجرد تجربة .. لان الحب ما بيتنسيش 

عودة لنفسي .. (10) النهايه

ودى التدوينة ال 10 اللى اكتبها تحت عنوان (عودة لنفسي) وسبحان الله انا كنت ناوية من امبارح ان دى تكون اخر واحده بالعنوان ده علشان ابقى قفلت ال 10 وبعد كده هكتب كل موضوع باسم مختلف ومنفصل علشان انا بحب الاعداد الصحيحه فقلت بلاش اختمها عند 9 او 11 او غيره ..

وبقول سبحان الله علشان اللى حصل امبارح هو اللى هيكتب النهايه للسلسله القصيرة دى بنفسه وحسيت انه افضل ختام ليها

امبارح الأحد الموافق 11 أغسطس 2014 انتحر الفنان الكوميدي الأمريكي روبين ويليامس  Robin Williams 

حسيت ان  موته .. او بمعنى أدق انتحاره فى الوقت ده بالتحديد بيقدم رسالة شخصية  ليا انا كدعاء وللعالم كله .. 

دايما لما بنشوف حد بيخرج كتير وبيتصور وبيضحك وبيهزر كتير .. دايما فى اعتقادنا ان الشخص اللى بيضحكنا ويجمعنا وسبب فى فرحتنا هو اسعد انسان فى الدنيا .. ودايما دايما دايما ( 3 دايما) بنحسده على روقانه وعندنا الاعتقاد المتأصل ان الشخص ده من اسعد المخاليق على الأرض وما عندهوش اى منغصات او كلاكيع او وجع او مشاكل او اى حاجه كده ولا كده فى حياته !!!

روبين ويليامس اثبت كذب النظرية والاعتقاد ده .. اكتر ممثل ضحك جيل بحاله ورسم الابتسامه على وشه وجوا قلبه كان عنده مشاكل ومنغصات فى حياته وصلته لمرحلة الاكتئاب اللى ادى الى انتحاره فى الآخر!!!!!!!!!!!!!!!!

الشخص اللى بيقع على كتفه مسئولية اسعاد الاخرين فى الغالب بيكون افشل واحد فى اسعاد نفسه وفى الغالب كمان بيحاول طول الوقت يكتم جوا نفسه كل الحاجات اللى بتضايقه علشان ما يبوظش الصورة الحلوة اللى فى ذهن الناس اللى حواليه .. وعلشان يفضل دايما سبب فى فرحتهم ولانه ما بيحبش ابدا انه يضايق حد او يكون حمل على اى حد مهما كان قريب منه.

السعادة .. الحقيقة اللى حيرت البنى آدم من يوم ما ربنا خلق الأرض ولحد ما ياخدنا كلنا عنده .. السعادة اللى مكمنها الحقيقي فى رحلة البحث عنها مش فى الوصول اليها لانها مش غايه بنوصلها لكنها رحلة بنعيش فيها ومرحلة طويلة لازم هنمر بيها فى وقت ما من حياتنا.

السلام النفسي والاحساس بالأمان والاستقرار والراحه والحاجات الحلوة اللى الواحد نفسه يعيش فيها وبيحس بيها دى مش سهل الوصول اليها وطول ما لسه فى العمر باقيه طول ما رحلة البحث عنهم ما بتنتهيش ابدا ومش هتنتهى.

 

وبمناسبه انى بكتب سلسلة اسمها عودة لنفسي فالحقيقة اللى انا توصلت لها ان الواحد من وقت للتانى فعلا محتاج يبعد عن كل الناس وعن كل الكون ويختلى بنفسه فترة حتى لو ما فكرش فى حاجه معينه او ما عملش حاجه معينه لكن كفايه انه يقعد شوية مع نفسه يسرح فى سقف الأوضة ويسمع مزيكا هادية ويريح نفسه من ضغوط الناس ومشاكلهم ومن التفكير فى اى حاجه .. بمعنى اوضح كأنه لمبه ولا جهاز كهربائي ومن وقت للتانى لازم نشيل فيشته ونريحه شوية ونسيبه يبرد كده علشان كتر التشغيل بيبوظه.

عودة لنفسى .. (9) المحنه

الحياة مش سهله ومش هتلاقيها ماشيه بسهولة .. وكل ما تحس فى لحظة انك وصلت لقمة السعادة وحققت كل اللى نفسك فيه هتلاقيها اديتك على قفاك وضحكت عليك وطلعتلك لسانها .. ايوه الدنيا مالهاش امان ودايما بتحطنا فى اختبارات وامتحانات .. والشاطر بقى هو اللى يعرف ان اى صعوبه بيمر بيها ما هى الا مجرد اختبار ولازم يصبر عليه وينجح فيه علشان ياخد المكافأة فى الاخر .. ماهو على قد ما الدنيا مالهاش امان على قد ما هى برضه بتكافأ اللى بينجح فى امتحاناتها .. وهدايها سخيه جدا.

فى قلب كل محنه منحه الاهيه .. فيه مشاكل كتير بيبقى ظاهرها عذاب وجحيم والواحد كده بيحس ان دى نهايه الدنيا بالنسباله  بس لما بيركز قوووى قوى او لما بيفوق من الصدمة اللى فى الأول دى او لما بيمر شوية وقت كده بيكتشف قد ايه ربنا رحيم وابدا مش بياذينا وابدا مش بيجيبلنا شيء يأذينا او يتسبب فى آلامنا لان ربنا مش بيحبنا نتالم .. ربنا خلقنا وعاوز يفرحنا وعلشان نحس بالفرحه لازم نحس بشوية حزن كده فى الأول.

حقيقة انا بعيشها وحسيتها قوى من قريب .. المحنه اللى مريت بيها كشفتلى حقايق كتير فى حياتى سواء فى تفكيرى او علاقاتى او فى حقيقة الناس اللى حواليه .. عرفت وحسيت بجد مين بيحبنى علشان انا دعاء او مين كان بيمثل الحب ده .. عرفت مين بيضحك فى وشى ومن قلبه بيحبنى بجد ومين الضحكة اللى على وشه اصفر من صفار البيض البلدى :D :D مين كان جواه الحب خالص لله مالهوش اسباب ومين كان حبه مربوط باسباب وان زالت الاسباب انتهى الحب !!

فى وقت من الأوقات كنت مضايقه وحزينة وبتاع الجو الطبيعي لاى ازمة او مشكلة فى الأول .. بعد شوية وقت صغيرين حسيت انى مرتاحه ومبسوطة .. لان المحنه اللى ربنا حطنى فيها على قد صبرى فيها وعلى قد ما لجأت لربنا فيها كتير على قد ما ورانى حقايق كتير ونورلى حاجات كتير فى حياتى.

حاجه كده كان حد غالى عندى قالهالى .. مادام انتى ما غلطتش فى حد ومتأكده انك ما عملتيش حاجه وحشه فى حد يبقى ارتاحى من جواكى وما يهمكيش رد فعله .. فى الآخر هو الخسران .. ولما بصيت على الموضوع من جوايا لقيته فعلا حقيقى قوى لانى دايما كنت بحب كل الناس قوى ومن غير ما افرق فى الحب ده ما بين حد وحد .. بس اكيد مش كل اللى هحبه هيحبنى بنفس الطريقه او هيوصله حبي بنفس الطريقه .. فيه ناس بتبيع بسهولة ودول ربنا يبعدهم عننا ويحفظنا منهم ويهديهم بقى .. وفيه ناس بتمثل الحب علشان اغراض معينه او علشان مجبره تتعامل معاك ودول زى اللى قبلهم ربنا يبعدهم عننا ويهديلهم حالهم مش ناقصين احنا .. وفيه ناس بتحب قوى بس ما بتعرفش تعبر عن الحب ده بس اول ما يبقى الموضوع جد تلاقيهم اول ناس واقفين فى ضهرك .. وفيه حاجات كتير قوى حوالينا.

حقيقة صغيره مالهاش علاقة بالكلام اللى فات 

الحب الحقيقي فى الأيام دى بقى قليل قوى .. سواء الحب الرومانسي بين اتنين او الحب اللى بين الأصدقاء .. اه فيه ناس كتير بتحب بعضها وفى اصدقاء واصحاب كتير حلوين وكويسين مع بعضهم لكن حالة الحب الحقيقية .. الحب اللى كله تضحية واخلاص من القلب بجد .. الحب اللى بيساعدك تغفر للقدامك وتنساله اى حاجه علشان انت فعلا بتحبه ومش عاوزه يبعد عنك ومش متخيل حياتك وهو مش جزء مهم فيها .. الحب اللى بيخليك تسامح من غير ما تحس انك بتيجي على كرامتك .. الحب اللى بيخليك انسان بمعنى الكلمة .. الحب اللى مهما هربت منه هيجري وراك وقلبك مش هيقدر يبعد عنه .. الحب اللى يعيش العمر واللى ما يتبدلش  مهما عرفت ناس كتير فى حياتك بعده  .. الحب ده بقى فعلا نادر الوجود فى حياتنا دلوقتى .. وزى ما حاجات كتير بقيت بايظة وفاسدة زى الأكل والمايه والهوا .. الحب فى الغالب بقى فاسد .. او الناس هى اللى بقيت فاسدة وشوهته.

عودة لنفسي (8) .. عنهم

من الآخر كده كل الحياة بكل حاجه فيها بكل الناس اللى فيها بالمشاكل والوجع والخناقات بتاعت كل يوم وكل حاجه بتحصل فيها من جميع الاتجهات كوم .. وان طفل صغير يبصلك ويضحك فى وشك كوم تانى.

ابن ابن خالتى طفل صغنون خالص عنده شهرين تقريبا _فكرة ان قدامك كائن حى عايش من كام شهر ما كانش موجود اصلا فى الوجود فكرة بديعه تستاهل التأمل- آسر .. هو اسم النونو الصغير .. وهو آسر فعلا .. تشوفه ياخد قلبك وروحك كله عنده

نيمته قدامى وفضلت قاعده قدامه سرحانه بتأمل فى ملامح وشه البريئة .. صوابعه الصغيره قوى .. حركة جسمه اللى مش بتبطل خالص وصوت الزمزئة اللى بيطلع من وقت للتانى .. وضحكته لما اضحكله او العبله فى خدوده ..

فضلت سرحانه فيه كتير .. وانا بصاله مر قدامى شريط سريع لكل أحلامى القريبة فى انى اكون ماما .. وفى الاحساس وحلاوته ان طفل صغير زى كده يكون حته منى ويكون عايش جوايا لفترة من حياتى .. فكرة انى احسن من نفسي على قد ما اقدر علشان اكون ام كويس لاولادى .. والمسؤلية الرهيبه اللى قدامى وانا بختار الاب اللى هيشاركنى فى أولادى وهيشيلوا اسمه وهيكونوا جزء منه ومن روحه.

فضلت سرحانه فى ( آسر ) شوية كتير .. سرحانه فى كل تفاصيله الصغيره وفى كل احلامى الصغيره .. وغصب عنى لقيت دمعه نزلت من عيني .. قدامى طفل صغير ملفوف فى الغطى بتاعه علشان ما يبردش من التكيف وكل اللى هو بيعمله tفى حياته فى اللحظة دى انه يبحلق فى السقف وفى وشوش الناس اللى بتحاول تلاعبه .. وحسيت قد ايه الانسان مننا كان فى يوم من الايام غلبان قوى وضعيف قوى ولا حول له ولا قوة ايد تاخده من هنا لهنا .. حد يشيله يوديه ويجيبه على مزاجه .. ليا مزاج اخرج هخرجه ماليش مزاج مش هخرجه .. لو خرجت هخرج فى المكان اللى انا عايزاه مش هاخد رايه مثلا ..

بعد ما شيلت آسر ولعبت بيه ومعاه شوية .. تانى يوم على طول لقيت ربنا باعتلى (نونو) تانى ابن ناس غاليين قوى على قلبى .. وشيلت للمرة التانية فى اقل من 24 ساعه طفل صغير بس المرة دى كان عايش فى الحياة بقاله 10 دقايق بس .. نفس الفكرة العجيبة التى تدعو للتامل الكتير الانسان اللى قدامى وفى حضنى ده من 10 دقايق كان حلم وامل بنترجاه من الدنيا ودلوقتى بقى حقيقة بجد وموجود فى وسطنا .. 

"على" الطفل الصغير اللى فضلت مستنيه ولادته من اول يوم عرفت ان مامته حامل فيه .. واللى هو مش مجرد طفل صغير بالنسبالى وبحبه علشان بحب الاطفال او علشان بحب باباه ومامته فبحبه .. لكن كمان لانه رمز لحاجات حلوة كتير فى حياتى .. ولان يوم فرح مامته وباباه كان يوم فارق فى حياتى انا الشخصية.

واحده من اكبر امنياتى اللى بدعى ربنا بيها كل يوم ان ربنا يرزقنى بالذرية الصالحه ويكتبنى من المرزوقين عنده وما يجعلنيش من المحرومين .. ودايما بقول "رب لا تذرنى فردا وانت خير الوارثين" على قد عشقى للأطفال .. وعلى قد احلامى وامنياتى بالحاجات اللى نفسي اعملها واعيشها معاهم وعلى قد ثقتى فى ربنا انه هيرزقنى بكل اللى بتمناه واكتر على قد ما بصبر نفسي عن اليوم ده.

عودة لنفسي (7)

انا من النوع اللى بياخد كل حاجه فى الحياة على أعصابه قوى وده شيء سيء جدا وانا عارفه كده .. بس غصب عنى لما بفكر فى حاجه او اركز فى حاجه او ابقى مستنيه حاجه تحصل قوى بلاقيني اتوترت .. وجسديا بتعب وبيحصلى حاجات غريبة وعجيبه كده .. بالاضافة انى ممكن افقد اعصابى فى لحظات وتحسنى بقيت ناشفه فى كلامى .. كل ده علشان تفكيري بيبقى مركز فى حاجه واحده.
انا من النوع اللى لما بفكر انى اعمل حاجه او احط حاجه فى دماغى لازم اعملها ومش برضى انى اعمل حاجه نص نص .. لازم تطلع باحسن صورة ممكنه ..
بهتم بالتفاصيل وبعتقد وبشدة ان التفاصيل هى اللى بتدى روح للحاجات .. والتفاصيل الصغيره جنب بعضها هى اللى بتخلى الحاجه الكبيرة فى الاخر شكلها حلو وجميل فى صورتها النهائية.
انا من الناس اللى بتحب نفسها جدا وعندى بنسبة كبيرة سلام داخلى مع نفسي وشكلى وحياتى والحاجات الحلوة او اللى مش حلوة فى حياتى .. بس اعترف وبشدة .. وحقيقة لا يمكن انكارها ان سبب كبير من سعادتى بستمده لما اعمل حاجه وتعجب انسان وتفرحه .. بحب قوى اكون سبب فى اسعاد الناس وبحس ان ربنا خلقنى علشان كده .. اكيد انى مش اكتر شخصية مبهجه فى الدنيا ولا اكتر واحده طيبة ولا انى دايما كويسة واكيد ان جوايا شوية انانيه بتيجي من وقت للتانى لكن الحقيقة اللى حاولت اهرب منها وما عرفتش ابدا هى ان فعلا جزء كبير من سعادتى بحسه لما اسعد اللى حواليه .. لما انسان يضحك وتترسم جوا قلبه ابتسامه صافيه يكون ليا سبب فيها بشكل مباشر او غير مباشر .. واللى اعرفه كمان ان علشان اشوف الضحكة دى ممكن اسافر مسافات طويلة واسهر ليالى وادفع فلوس كتير واعمل حاجات كتير ما كنتش اتخيل انى ممكن اعملها فى يوم من الايام.
كل واحد مننا عنده هوايات فى حياته .. وانا من ضمن هواياتى انى اسعد الناس .. او احاول اكون سبب من ضمن الاسباب.
فكرة انى ابقى عايشه بحلم بحاجه حلوة لحد .. الفكرة دى ممكن تكون من مسببات الحياة بالنسبالى .. واكتشفت انى من غير الحلم ده ممكن اموت فعلا.

عودة لنفسي (6)

المهم تبقى مرتاحه ومبسوطة

اااه انا فعلا مرتاحه ومبسوطة .. يمكن مرتاحه اكتر من اى وقت تانى وده يرجع لاسباب كتير قوى .. منها انى بقيت بعمل اى حاجه لنفسي وبنفسي وفى الوقت اللى انا عايزاه وبالطريقة اللى انا عايزاها وده شيء لو تعلمون عظيم .. عظيم يعني حاجه حلوة ^_^

فكرة انى افكر ابسط نفسي وادلع نفسي فاروح داخله السينما لوحدى واجيب لنفسي لاول مرة فى الحياة علبه فيشار حلوة كده .. وادخل لوحدى اضحك وانبسط واستمتع بالفيلم .. تجربة مهمه جدا فى حياتى 

صحيح انى عملتها مرة زماااان قوى بس المرة دى كان ليها طعم مختلف .. لانى قررت .. وهوب رحت واخده بعضى ونفذت على طول .. لأومش مرة واحده كمان دول مرتين ..

فكرة انى انزل واشترى لبس كتير لوحدى ومع نفسي وانه يطلع شكله حلو وتحفه ويعجب كل اللى يشوفه عليا دى حاجه مبهجه قوى.

فكرة انى ارجع واكتب واكتب واكتب دى فى حد ذاتها قمة الراحه اللى فى الحياة .. اللى ما جربش يكتب قبل كده مش هيعرف قيمة الموضوع ده بس اللى جرب وكتب قبل كده حتى لو شوية شخبطة هيعرف قد ايه الكتابه شيء مريح لصاحبها وقد ايه البعد عنه بيسيب فراغ جوا البنى آدم.

المهم تبقى مرتاحه ومبسوطة

انا من اشد المؤمنين بالحكمه اللى بتقول " ما استحق ان يولد من عاش لنفسه فقط " وعلشان كده طول الوقت بفكر ازاى ممكن ابسط اللى حواليا وازاى اهتم بادق التفاصيل فى حياتهم ودايما وصدقا وحقا بحس بفرحتى بجد لما اكون سبب من الاسباب فى فرحه انسان او ضحكته.

بس مع ده مؤمنه ان الانسان لازم يهتم بنفسه ويفرح نفسه ويرضى نفسه من جواه علشان يعرف يعمل ده مع الناس .. ما ينفعش يكون عايش للناس وبس وناسي نفسه لان لو عمل كده هيجي بعد وقت هيكره نفسه والناس والدنيا كلها .. لانه هيحس بتعاسه غريبة بتتسلل لحياته وهو ما يعرفش مصدرها.

فيه مثل بسمعه من الناس الكبيرة بيقول "الجنه من غير ناس ما تنداس" ودى حقيقة برضه .. الواحد فى الدنيا من غير صحبه حلوة تهون عليه مصاعبها مش هيعرف يعيش .. وانا كدعاء لما بحاول اعمل الصحبه دى مش ببص انى عاوز حد اصاحبه يومين تلاته وخلاص .. انا بدور على الناس اللى عاوزه اكمل معاهم عمرى كله لحد ما اعجز ووشى يكرمش واتجوز واجيب اولاد ويبقوا اصحاب اولادهم .. بدور على الناس اللى انا هختارهم اهل لاولادى وهخليهم يعتبروهم بجد اعمامهم وخلانهم وخالتهم وعماتهم .. 

انا مرتاحه ومبسوطة لان ربنا خلانى فى رحلتى فى الدنيا اقابل ناس بالدنيا كلها .. ناس بتبكى على وجعك بجد وبتحاول تهون عليك الوجع ده وكل واحد وطريقته .. وناس بتعرف تفرحلك من قلبها من غير حقد ولا شر وكأن فرحتك فرحتهم فعلا .. مرتاحه ومبسوطة لان هما موجودين فى حياتى ولان وجودهم بيطمنى وبيريحنى وبيحسسنى انى مهما وقعت ورايا حيطة كبيرة تسندنى.

هى قالتلى مش مهم بتكتبى ايه او بتقولى ايه المهم تبقى مرتاحه ومبسوطة .. وانا قلتلها انا كل اللى بعمل ده علشان اوصل للمرحلة دى من الراحه والانبساط .. جزء منه بيتحقق مع الايام اللى بتثبت معادن الناس واصلهم وحقيقتهم .. وجزء منه انا بعمله لنفسي وبنفسي.

واخر كلمتين بقولهم لنفسي

رضـا النـاس غـايـة لاتدرك ! ورضا الله غاية لا تـتـرك ! فـاتـرك مـالا يدرك ! وأدرك مـالا يـتـرك !

عودة لنفسي (4)

هتفيد بايه الف كلمة "بحبك" لانسان موت قلبه وذكرياته بايده.

هتفيد بايه كلمة "وحشتنى" لانسان ساب مساحه لناس كتير تدخل فى حياته وياخدوا مساحه كانت محجوزة قبلهم لحد تانى

هيفيد بايه الكلام مع انسان رافض يسمع اى كلام وسادد ودانه وقلبه

طبيعي اننا بنعاتب الناس اللى باقيين علينا ...اللى باقيين على العشرة والذكري الطيبة اللى عشناها معاهم .. وطبيعي ان ما بيسمعش العتاب ويقبله الا اللى باقى علينا برضه.

ده المبدأ اللى بتبعه فى حياتى ومع كل الناس اللى بيني وبينهم عيش وملح وعشره وذكريات .. ما بيهونش عليا خصامهم حتى لو هما اللى غلطانيين فى حقى .. بجيبهم واقولهم انا زعلانه فى كذا وكذا وحصل منكم كذا وكذا .. وبحاول انى اصالح نفسي عليهم علشان باقيه على العشره والايام الحلوة اللى عشناها سوى .. 

بس بما اننا عايشين فى الدنيا والبشر مش كلهم زى بعض فأكيد انى باقابل ناس فى حياتى عكسي .. وجودى زى عدمه عندهم .. موجوده اهلا وسهلا مشيتى يالا بالف سلامه .. افرح اهلا وسهلا ولو زعلت يبقى لمى زعلك وابعدى عننا مش ناقصين كآبة 

الطبيعي ان الناس دى كمان ما تبقاش فارقه معايا .. وخلاص نخرج من حياة بعض وكل حى يروح لحاله والدنيا تمشي حلاوة .. 

المشكلة بقى لو الانسان اللى انت هونت عليه كان انسان غالى عليك .. هو ده الوجع الحقيقي 

الدنيا مش دايما حلوة ومبهجه ولا كل ضحكة مرسومة على الوش معناها قلب فرحان .. ده يمكن كمان اكتر القلوب الموجوعه هى اكتر الوشوش اللى بتضحك وباينه للناس انها فرحانه .. واكيد ان على قد المحبه بيكون العتاب وعلى قد المحبه بيكون الوجع.

واكيد ان الوجع بيهد الانسان وبيكسره من جواه .. وعلى قد المحبه برضه على قد ما الكسر بيكون كبير والتئامه صعب.

 

عودة لنفسي (3)

السكوت فى اوقات كتير بيتقال عليه من دهب .. وبيقولوا لو كان الكلام من فضة فالسكوت من دهب .. لكن برغم المميزات الرهيبه للسكوت زى انه بيدي لصاحبه هيبه ورهبه وانه بيخليه شخص غامض وبيديله سحر كده عند الناس الا انه فى اوقات بيكون اسوء شيء ممكن تعمله فى حياتك.

لما الواحد بيسكت لفترة طويلة عن الحاجات اللى بتضايقه ويفضل شايل جواه وساكت وساكت ويقول السكوت افضل واسلم واريح والكلام ده هيجيله وقت يبقى عامل زى براد المايه اللى بنسلق فيه البطاطس اول ما بيغلى بيفضل يفور ويدلدق المايه فى كل حته طول ما احنا مغطيينه

فيبدأ الانسان اللى ساكت كتير ده من وقت للتانى يطلع منه تصرف او يرمى كلمه كده او كده زى المايه اللى بتدلدق بالظبط .. لحد ما يجيله حد بيفهم كده ويشيل الغطى من عليه فيهدى

انا وصلت للمرحلة دى فى وقت من الاوقات .. وبدأت افور وادلدق بس مالقتش اللى يشيل الغطى من عليا ولو فضلت مستنيه كنت هفضل مستنيه كتير .. وعلشان كده قررت ابعد عن كل الناس الحلوة والوحشة اللى عرفتها فى حياتى واسيب نفسي فى الهوا كده شوية فى هدوء فى محاولة للرجوع لهدوئي بتاع زمان .. يمكن المايه تقل شوية فلما ارجع احط الغطى من تانى ما فيش حاجه تفور وتقع.

يمكن التشبيه عجيب شوية لكن لو بصينا بواقعيه هنلاقيه حقيقي واشبه حاجه للواقع ..

السكوت على قد ما هو اسلم الحلول وبينجى من رغى كتير وحوارات كتير لكنه بيجي فى الاخر ويبقى مضر لصاحبه اللى فتره السكوت طولت عليه.

ياريت الواحد يبقى عنده انسان يفتحه من جواه ويفهمه مهما دارى عن الناس اللى شايله .. بس برضه لو فضلت مستنيه الانسان ده كتير ممكن استنى العمر كله وممكن افرقع وانا قاعده مستنيه زى البطاطس بالظبط .. وبالتالى الحل الانجح والامثل على الاطلاق هو انى ما استناش حاجه من حد وانى ابسط نفسي وادلع نفسي وافرح نفسي علشان نفسي تستاهل كل حاجه حلوة فى الدنيا

عودة لنفسي (2)

فعلا ممكن اكون سبب فى سعادة بعض المحيطين بيا 

وفعلا ممكن بعضهم يفتقدنى ويحس من وقت للتانى انى وحشته 

واكيد انه بعد  مرور شوية وقت -قليلين-  كل واحد هينسى ويعيش حياته عادى جدا

لما حد بيقولى ارجعى وتعالى وانتى سبب فرحتنا ولمتنا وضحكتنا وما ينفعش تزعلى وما ينفعش تضايقى .. ولا تبعدى عننا

طب حد في يوم فكر فى مين هو سبب فرحتى ؟؟ مين سبب سعادتى؟؟ 

ايه اللى بيبسطنى انا ؟؟ وانا بحب ايه؟؟ حد فكر ليه بضايق او ايه اللى بيضايقنى او ليه بتصرف كده بطريقة غريبة فى بعض الاحيان.

ويعنى ايه ما ينفعش ازعل ؟؟ .. انا انسان .. انا بشر ..  بتعب واضايق واتخنق واتألم وابكى ومن حقى انى اصرخ وابعد واحزن واكتئب واعبر عن ده

اكتر من كلمات الطبطبه والمواساه محتاجه لحد يفهم ويقدر مشاعرى واحتياجاتى .. زى ما كنت كتير بحاول افهم اللى حواليه واراعى مشاعرهم.

مش محتاجه اتكلم كتير واقول انا فيا كذا كذا ومش محتاجه ان حد يشغل دماغه وتخميناته ويفكر فى اسباب .. لان الاسباب ما تخصش اى بنى ادم على وجه الارض .. ما تخصش غيري انا 

مش محتاجه اكتر من حد يفهم .. يحس .. يقدر .. مش عاوزه حد يقولى اعملى كذا او كذا .. مش محتاجه كلام من اى نوع  ولا اقتراحات للخروج من الازمة الراهنه ولا حد يشتغل فى دور عبقرينو .. فيه حاجه اعلى واهم من الكلام بكتير اسمها الاحساس .. انعدمت فى البشرية.

الناس فى الغالب يعني لما بتحب تطمن على حد بيبقى بدافع من الفضول علشان تعرف هو مضايق ليه .. او بدافع انها عاوزه تشمت فيه او علشان تفرح انها احسن منه .. قليل قوى لما تلاقى حد بجد بيطمن عليك من قلبه علشان انت مهم عنده فعلا وتفرق معاه ومحتاج يشوفك كويس.

دول شوية فضفة كده مالكوش دعوة بيهم ^_^ 

عودة لنفسي (1)

من زمان وانا بفكر انى عاوزة ارجع اكتب تانى .. وكل مرة بقول لنفسي فيها انا لازم أكتب .. بفتح صفحة المدونة بتاعتى وبتنح وببقى مش عارفه اكتب ايه وبقفلها تانى واكمل اللى كنت بعمله ويفضل حلم انى اكتب من تانى مجرد حلم.
حياتى فى الشهور الاخيرة ما كانتش فاضية علشان ما القايش اللى اكتب عنه بالعكس دى كانت مليانه بحاجات واحداث كتير جدا .. اشخاص واماكن ومشاعر وحاجات كتير قوى واللى يعرفنى كويس هيعرف انى المفروض كان زمانى كتبت عن كل يوم فى الشهور دى اكتر من مجرد نوت واحده .. لانى بطبيعتى بحب الكتابه وكنت بكتب كتير.
انا مش كاتبه واسلوبى فى الكتابه مش فظيع ولا واو ما حصلش لكنى بعرف اعبر عن اللى جوايا بكلمتين واحيانا كده بيوصلوا للناس وكنت دايما بنبسط قوى لما الاقى حد وخصوصا لو ما اعرفهوش يجي يكلمنى ويقولى انا بتابع المدونة بتاعتك .. كنت بستغرب الحقيقة لانى دايما عندى الاحساس بان كل الكلام اللى انا بكتبه ما هو الا عبارة عن عك كتير فكنت بستغرب ان العك ده ممكن يعجب حد .. وبعد كده جاتلى فكرة انى ممكن فعلا اكون بعرف اعبر عن احساس جوا حد هو مش عارف يعبر عنه فبيلاقيه فى كلامى وعكى اللى بكتبه ده.
انا بقالى تقريبا 9 شهور مختفيه عن حياتى .. او بمعنى ادق بجرى ورا سراب ونسيت نفسي فيه ونسيت انا عايشه ليه ؟؟.. بقيت بفكر فى الحاجات اللى الناس بتحبها وبحاول اعملها ونسيت الحاجات اللى انا كنت بحبها وبطلت اعملها وبالتالى ما بقاش عندى وقت افكر فى نفسي اصلا ولا اكتب اى حاجه ولا اعمل اى حاجه مفيدة لنفسي.

مؤخرا بقى عندى حاله اكتئاب مزمن .. الحاله دى بقالها مثلا 3 او 4 شهور .. واللى يعرفنى كويس هيحس بده .. وكتير كنت بتسأل السؤال بتاع مالك وفيكي حاجه متغيره والحاجات اللى من هذا القبيل بس لانى فعليا ما كنتش عارفه مالى فكنت برد الرد الطبيعي على السؤال ده بان مماليش :) وانى كويسة وزى الفل وما فيش حاجه

بس عارف .. من كتر ما بتتسال مالك بتبدا فعلا تشك فى نفسك وتفكر كمان فى نفس الوقت .. هو ممكن يكون فيه حاجه فعلا متغيرة وانا اللى مش واخد بالى !!

بس انا ما وصلتش لاى نتيجة وماحاولتش اتعب علشان اوصل .. صحيح انى ما كنتش مبسوطة وصحيح ان كان بيجي عليا اوقات كتير وانا لوحدى بليل اعيط اعيط اعيط ومن غير ما اعرف السبب .. واصحى الصبح استقبل الدنيا بضحكة من الودن للودن وكأن ما فيش اى حاجه حصلت .. كان بيجي عليا اوقات بحس انى اتجننت فعلا .. المشكلة انى ما حاولتش اغير اى حاجه فى حياتى وما حاولتش ابسطنى اكتر وما حاولتش اعرف ايه السبب.

لحد ما وصلت فى حياتى ليوم زى النهارده .. حاسه انى رافضة كل الناس وكل الحاجات اللى حواليه ..وعندى احساس قوى بالرغبه فى البحلقة فى السقف وانى افضل قاعده كده فى هدوء كتيييير ولمدة طويلة 

ما بقتش باكل زى الأول .. ما بقاش فيه متعه للأكل .. بقيت بطبق القاعده اللى بتقول الواحد بياكل علشان يعيش .. ومادام انا عايشه يبقى رضا الحمد لله

بقيت بنام كتير .. او ما بقيتش بعمل اى حاجه الا انى بنام وبقوم من النوم انام تانى

وفيه شوية وقت الصبح كده بروح فيهم الشغل اتنح فى شاشه الكمبيوتر اخلص الشغل اللى ورايا فى هدوء وصمت 

انا فيا حاجات كتير اتغيرت .. وكل اللى اتغير ده حاجات من جوايا ما اعرفش هى ايه وما اعرفش اتغيرت ليه بس فيه حاجه ما بقتش زى الأول، وكل اللى اعرفه انى ما استاهلش اى حزن او ضيق وان ما فيش انسان او مخلوق على وجه الارض يستاهل اضايق فى يوم علشانه بعد ابويا وأمى.

عارفه ان كل الكلام اللى فوق ما يخصش حد زيه زى اى كلام كتبته قبل كده وزى كل الكلام اللى هكتبه بعد كده .. لكنها فضفضة لابد منها ، وعودة لحاجات كنت بحبها ومش عارفه بطلتها ليه.