فيه حلقه من كارتون تيمون و بمبه كانت فكرته جامده اوى .. بمبه كان مضايق من الانياب بتاعته لانها كانت بتضايقه فى الحركه وفى اللعب فتيمون اقترح عليه انهم يبيعوها علشان يرتاح منها المهم راحوا عند الناس اللى كانوا هيشتروها واتفقوا معاهم على السعر واللى كان تمثال لتيمون معمول من الدهب (; بعد ما خلصوا الاتفاق روحوا "تيمون وبمبه" وكان بمبه طول الطريق بيقول انها اخر مره هيمشى فى الطريق ده بانيابه، يعدى على شجره شكلها غريب يقول انها اخر مره هيعدى على الشجره دى بانيابه، يعدى على صخره منحتوه على شكل وش راجل يقول انها اخر مره يعدى قدامها بانيابه .. وهو نايم بيقول لتيمون انها اخر مره يقوله تصبح على خير بانيابه، وعسل اوى بمبه ده لابس طرطور نوم على راسه وملبس انيابه كل واحد طرطور صغنون كده .. فقال برضه دى اخر مره انام وانا لابس الطراطير على انيابى ..
*************** آخر مره ***************
اخر مره من اى حاجه بتبقى صعبه وتقيله على القلب زيها زى اول مره تعمل فيها حاجه برضه، حتى لو الشيء ده انت بتكرهه ومش طايقه وعايش بتحلم انك تخلص منه بيكون جالك شعور ناحيته بنوع من التعود او الروتين وكسره او فكره ان الشيء الممل اللى كنت بتتزمر منه هيمشى ومش هتلاقى حاجه تتزمر منها تانى بتخلي الموضوع صعب اوى على القلب والفكر .. واحيانا بيحزن الواحد .. اه والله بتحزن على حاجه وحشه ...
ما بالك بقى لو كانت حاجه حلوه :(
زمان وانا صغيره كنت بحب المدرسه جدا جدا جدا جدا يعني .. كنت شاطره فى الفصل ودرجاتى دايما عاليه، لما خلص ابتدائى كان وراه اعدادى وكنت صغيره مش حاسه بحاجه، ولما خلص اعدادى كان وراه ثانوى وكنت فرحانه بالمرحله الجديده، ولما خلص ثانوى كنت سعيده وطايره بالكليه اللى جاتى .. بس لما بفكر ان الكليه هتخلص (مع انى مش بحبها كمكان وجو ومواد دراسيه يعنى .. بس بحب اللغه اللى بدرسها) مش بشوف اللى بعدها لانه مش معروف ومش متوقع .. بشوف فراغ ونقط وورق فاضى لسه هملاه ..
اللى ملخبطنى كمان اكتر هو فكره كسر الروتين، من ايام ما كنت فى اولى حضانه ولحد السنه دى يعنى تقريبا 17 سنه من عمرى اللى هو اصلا لسه ما كملش ال 21 متعوده على الدراسه اللى بتبدأ فى سبتمبر والامتحانات بتاعت نص السنه واسبوعين الاجازة اللى فضلت لحد اعدادى مقتنعه انهم شهر مش عارفه ازاى!! والترم التانى اللى دايما بيبقى اطول من الترم الأول وامتحانات اخر السنه اللى بتيجى فى عز الحر والاجازه الطويله اللى بنزهق فيها ونقول امتى الدراسه الجايه تيجى علشان ننزل ونخرج مع ان طول الدراسه بنقول امتى تيجى الاجازه .. اخر يوم فى امتحانات كل ترم لما بخرج مع اصحابى نعمل اى حاجه المهم نفك الكبت اللى جوانا .. نظام عشت بيه عمر طويل.. وفكره ان كل ده خلاص لا يمكن واستحاله يرجع تانى ابدا مهما حصل .. فكره مرعبه ومقلقه ..
مش باقيه على الكليه ولا عاوزه اقعد فيها يوم واحد زياده، لكن العشره اللى بينى وبين التعليم مش هاينه عليا .. فمتأثره بس.. $:$:$:
*** فكره الهلوسه جاتلى لما اكتشفت ان امتحان العربى اللى فات كانت اخر مره هذاكر فيها لغه عربيه فى حياتى .. افتكرت مدرسين اللغه العربيه اللى درسولى فى حياتى وقد ايه كنت شاطره فى الماده دى وخصوصا فى التعبير .. والنحو اللى دايما كان يبدا الترم وانا نسياه ويخلص وانا بموت فيه بزياده .. الادب والبلاغه بتوع ثانويه عامه والحفظ اللى مالهوش لزوم .. وقطع القراءه اللى كنا بنكتبها واحنا فى ابتدائى مرتين وتلاته علشان نتعلم الكتابه ونحسن خطنا ...
***************
اللهم إن كان رزقي في السماء فأنزله ، وإن كان في الأرض فأخرجه ، وإن كان بعيدا فقربه ، وإن كان قريبا فيسره ، وإن كان قليلا فكثره ، وإن كان كثيرا فبارك لي فيه
هناك تعليقان (2):
جامدة يا دعاء
و عندك حق في الهلوسة
صعب أوي إحساس إنك خلاص خلصتي كل الورق المعروف
و دلوقتي مطلوب منك تبدأي من تاني
و تمسكي قلم و ورقة جداد بيض ماتكتبش فيهم حاجة
و تبدأي انتي بقى
على اد ما هو إحساس جميل إنك ترسمي حياتك بنفسك بقى أخيراً
على آد - زي ما قولتي - ما الـ 17 سنة جول صعب فجأة تقوليلهم
" خلاص .. سلام "
صعب و حلو
و الحلو ميكملش
^ـ^
ربنا يسهلها ويكرمنا من عنده
وينورلنا الطريق ياااارب
إرسال تعليق