صوت قلبي

بحبك على قد ما يشيل القلب من حب.. وأكتر
فى حبك بطلت اسمع لكلام الناس وملامهم ورأيهم .. ما طول عمر الناس بتتكلم وطول عمرهم هيفضلوا بيتكلموا .. فى حبك انا مش بسمع غير صوت قلبى اللى بيحبك .. بيحبك وبس

بحب كل لحظة بعيشها معاك .. وبحب كل حاجه بعملها معاك .. من اول لحظات الجنان اللى بتجلنا فى أوقات ولحد لحظات العقل اللى بنقعد نتكلم فيها كتير .. انا اصلا بحب قوى انى اتكلم معاك .. وبكون مستمتعه بكل لحظة بتكون معايا فيها.

صوت القلب هو اقوى وانقى صوت ممكن انسان يسمعه .. لانه الصوت الوحيد اللى بيطلع بصدق حقيقي واحساس .. والقلب لما يقرر يتكلم ويطلع عن صمته المعتاد لازم يكون داب فى احساسه وتفكيره لحد ما وصل لقرار انه يتكلم ويعلن عن نفسه.

صوت القلب هو قمة العقل اللى فى الوجود وهو أعلى مرحلة فى الرومانسية ومن اجمل الأصوات اللى ممكن تسمعها فى حياتك ,, وانا قلبي ما بقاش بيبطل كلام عنك ومش بيجيب غير فى سيرتك من يوم ما قرر يحبك ويشيلك جواه

بينده باسمك مع كل دقاته ومع كل نفس بيعدى من جنبه ..  ومعلق على كل مكان فى قلبي وفى كل اركانه صورتك وانت بتبصلى ومبتسم ابتسامتك الجميلة الهادية .. وفيها أجمل عيون ربنا خلقهم بنظراتهم اللى بمووت واحيا قدامهم فى اللحظة آلاف المرات

قلبي مش بيتكلم غير عليك ومالوش سيرة الا سيرتك وانا مش بسمع الا صوته هو بيندهلك مع كل دقة من دقاته .. بحبك

اعلان عن حبي

أنا أحبك اعلنتها صريحه امام العالم كله .. لا اخاف ولا اخشى لومة أحد
أنا أحبك هو احساسى بك لا أجمله ولا ابدل فيه ..
أعشق كل تفاصيلك وكل احاسيسي معك .. وكل ما يجمعنا سويا
أعشقك

لكنى ما عدت اتحمل كل ذلك البعد .. ما عدت اتحمل عنادنا الطفولى وما عدت اتحمل بكائى فى بعدك كل ليلية
اصبحت ضعيفه هشه لا اقوى على المقاومة .. احتاج لمن يبحث عنى فى كل مكان وفى كل شيء لا من أبحث عنه أنا .. احتاج لمن يعتبرنى طفلته ويدللنى ويتحمل حماقتى وجنانى وغضبى وثورتى وطفوليتى قبل ان يتمتع بضحكى ودلالى وابتساماتى

أنا أحبك .. لكن ما عدت أتحمل هذا الآلم .. فكل ما أرجوه منك هو ان تضمنى الى قلبك وتُطمئنى بأن كل شيء سيكون افضل .. وبان خوفى لا داعى له.
أن تمسح دموعى وتدللنى كثيرا وتشعرنى بأهميتى فى حياتك .. اريدك ان تبدأ انت وتضع نهايه لهذا البُعد فأنا لا أحتمل البعد عنك .. فأنا أحبك

حكاياتى اللى انا عشتها

زي كل الحكايات فى حياتى .. البداية رهبة وخوف .. ندخل فى مرحلة اعتياد .. قليلا من الحب يصحبه الكثير من القلق

ونرجع مرجعونا من البداية وكاننا اغراب ولا عمرنا اتقابلنا قبل كده

ناس كتير فى حياتى مرت بالمراحل دى .. البدايات بتبقي صعبة لكنها ابدا مش بصعوبة النهايات 

النهاية بتبقي صعوبتها فى انك مطلوب منك انك تمحى حاجات كتير قوى عشتها مع شخص او مجموعه اشخاص وعلى قد ما تقدر تنساها وكانك ما عشتهاش فى حياتك

الوداع مش هو الصعب .. النسيان والتاقلم هو اللى صعب وهو اللى بيصعب عملية الوداع

وفكرة ان مطلوب منك انك تعرف ناس جديدة وتبدا فى مرحلة جديدة هى اللى فكرة صعبة وقد تكون مؤلمة خصوصا انك بتبقي خايف انك تعيد التجربة تانى بنفس مراحلها السخيفة من تانى

على صوت الموسيقى

علّى صوت الأغانى .. علّى الصوت للدرجة اللى معاها ما تسمعش اى حاجة بتحصل حواليك .. علّى الصوت وخليه يهز كل حته فى جسمك معاه .. 

انا لما بضايق وبيجيلى الاحساس بانى عاوزه ابعد عن الناس .. بحب اعمل حاجتين ..

بحب اعلّى الموسيقى اللى بسمعها .. أعلّيها جاااامد قوى .. اعلّى من اى صوت عادى بسمعه فى اى وقت عادى

وبحب ارقص .. ارقص ارقص والف وادور لحد ما اقع من طولى .. بحب الرقص!!

الموسيقى بتنسينى كل الاصوات وكل الناس .. روحى بتنسى التفاصيل والملل وبتعلى وتركز مع النغمات والدقات، ولما يبدأ جسمى فى الرقص على النغمات .. بيجيلى الاحساس انى مع كل حركة بنفض عن جسمى وعقلى كل الضيق .. كل الحزن .. كل الكبت.

هعلى الصوت وهرقص .. هنسي الدنيا وهنسي الناس .. خلينى اعيش مرة لنفسي ما اعيش علشان ارضى حد تانى

هو يعنى الزعل كان فادنى بايه ؟؟ ولا كلام الناس كان عملى ايه .. خلى اللى يقول يقول بقى  ^_^

دروس مستفادة

ما وصلتش للعمر ده ببلاش ..  هما صحيح كلهم 23 سنة ونص .. بس برضه كتير قووى .. ده ايام زمان .. زمان قوى يعني .. كان فيه ناس بتموت اصغر من كده وهى عامله اعمال عظيمة جدا .. اما انا فكل اللى عملته فى حياتى انى خلصت تعليم واشتغلت .. وشكرا

بس فى خلال الفترة العمرية اللى عشتها  اتعلمت شوية دروس .. واول درس اتعلمته ان ماحدش بيتعلم ببلاش .. وعلشان تاخد درس محترم لازم تدفع تمن اكثر احتراما

فقررت انا بقى انى اكتب شوية من الدروس اللى اتعلمتها  واللى انا حاسه بيها قوى اليومين دول .. ورزقى ورزقكم على الله ..

* ما تصدقش اى حد بيوعدك انه هيحبك على طول .. لان انت نفسك مش هتقدر تحب حد على طول .. النفس البشرية غريبة وبيتبدل حالها فى الدقيقة الف مرة 

* انت الوحيد فى الحياة اللى هتحب نفسك بجد، والوحيد اللى هتخاف على مصلحتك، والوحيد اللى ممكن تثق فيه

* ما تستناش من اى حد انه يحس بيك، او يفهم انت بتحس بايه، من الآخر ما تستناش اى حاجة من اى حد

* ما تتوقعش انك لما تغيب حد هيهتم بيك او هيقلق عليك، وما تستناش من حد انه يهتم بغيابك .. برضه ما تستناش حاجة من حد

انا مش متشائمة ولا مقفلاها بزيادة ولا حاجة الفكرة بس انى وثقت فى الناس كتير وصدقت كتير وتوقعت حاجات كتير واتمنيت حاجات كتير وطول حياتى كل اللى بتمناه وبستناه من اى حد مش بيحصل، وتقريبا غالبية الناس اللى وثقت فيها وتوقعت ان عمرهم ما هيخونوا  ثقتى فيهم حتى لو بمجرد كلمة  طلعونى فى الاخر هبله وخانوا الثقة دى.

لولا ان الانسان ما ينفعش يعيش لوحده كنت اتمنيت فعلا انى اعيش لوحدى .. ولو بايدي انى الغى الاحساس كنت اول كائن حى فى الدنيا هيطلب انه يعيش من غير ما يحس بحد ولا بحاجة ..

حالة اكتئاب .. ما تاخدوش على كلامى 

سخافة :(

فى وقت من الاوقات كنت بفكر انى اكون هذا الشخص اللطيف اللى بيحاول يرضى كل الناس ويكون موجود لكل الناس لما اى حد منهم يحتاجله فى اى حاجة، حتى لو ده جه على حساب عيلتى ووقتى اللى ممكن أقضي معاهم .. او وقتى اللى ممكن اقضيه مع نفسي ولنفسي .. وكنت بشوف ان سعادة الناس اللى حواليه بشيء انا عملتهلهم سبب كافى جدا للسعادة اللى ما بعدهاش سعادة ...

وطبعا كنت بقرأ وبسمع كتير عن ان الكلام ده مش صح وما ينفعش .. لكن انا كنت ببقى مبسوطة كده .. مبسوطة بفرحة غيري 

ومن وقت للتانى كنت باخد قلم كده على دماغى بيقولى انى غلطانه . وان ماحدش يستاهل اضحى بنفسى علشانه وانى لازم الاول اسعد نفسي لاقصى درجة واكون انا فى المرتبة الاولة بالنسبة لنفسي وبعد كده اى حد يجي فى المرتبة التانية .. لكن ما اتعلمتش الدرس فى ولا مرة من المرات اللى عديت عليا .. 

الموضوع إحتاج وقت طويل قوى منى علشان اكتشفه !!  ده انا داخله على 24 سنة عايشه اهو وكنت كل ده لسه ما اتعلمتش .. وحتى بعد ما عرفت السر مش عارفه كمان هعرف أطبقه ولا لأ!! لان المشكلة مش فى المعرفة ولا فى التطبيق .. المشكلة ان فيه حاجات بتحصل غصب عنك .. وان الدنيا مش دايما بتمشى على مزاجى ولا على مزاج أى حد.

اوقات بيبقى غصب عنى ومش بمزاجى انى اضحى بسعادتى علشان خاطر حد .. واوقات بتبقى مجبر انك تتعامل بشكل معين او بطريقة معينه علشان خاطر حد برضه .. واحساس انى بعمل حاجه غصب عنى فى حد ذاته احساس من اكتر الاحاسيس سخافه على وجه الأرض.

زمان كده ايام ما كنت صغيره .. ايام المدرسة والكلية ... كنت بقول دايما ان استحالة الواحد يعمل حاجه هو مش عايزها .. لا يمكن لا يمكن يعني .. وازاى اصلا الواحد يعمل اى حاجه وهو مش حاسس بيها .. وازاى الواحد يعمل اى حاجة لانسان هو مش طايقه ولا طايق يبص فى وشه اصلا ؟؟

لا ثوانى كده!! 

انا عمرى ما كنت متخيله انى اتعامل مع بشر انا مش طايقاهم أصلا، ولما بيكون فى انسان ما بحبوش او ما برتحلهوش كنت بتجاهله وابد عنه وخلاص .. انا عمرى ما كنت متخيله انى ممكن ابقى انسان بوشين .. ويبقى الاختيار اللى قدامى انى انافق واتجمل واضحك فى وشوش ناس انا مش بحبهم ومش بقبلهم ولا بالطول ولا بالعرض.

احساس سخيف قوى انك تعمل حاجة عكس معتقداتك .. وانك تكتشف ان أفكارك دى كانت طفولية و ساذجة .. وانك تحس انك اتصدمت فى الدنيا وفى الناس مع انك مش صغير على الصدمة دى والمفروض تكون عرفتها من زمان.

كمية الاحاسيس السخيفة اللى انا حاسها دلوقتى .. سخيفة جدا قوى .. مصدومة فى نفسي قبل ما أكون مصدومة فى حد .. لان الناس طول عمرها كده .. انا اللى كنت فكراهم مش كده .. كنت فاكره الدنيا أحلى من كده، وان الناس من جواها انضف من كده .. وان اللى بيضحكلك يبقى بيحبك .. وان اللى زعلان منك بيقولك  فى وشك انه زعلان من غير ما يتكلم عليك من وراك ويألف أفلام وحوارات .. وكنت فاكره ان الحب اسهل من كده .. والكره اصعب من كده .. لكن طلع ان كل اللى انا فكراه مش صح ..