عيد الصداقه (الحب سابقا)

النهارده عيد الحب المصري

وكالعاده الناس المرتبطه واللى بتعيش فى قصة حب مستنيه اليوم ده علشان يبينوا للشخص اللى بيحبوا هما قد ايه بيحبوه

والناس السينجل مستنيه اليوم ده علشان تتحسر على نفسها وتحقد على المرتبطين 

وكالعادة هيفضل النظر لعيد الحب نظرة كلها اذبهلال واستهبال فى نفس الوقت .. ولازم يبقى فيه دباديب وقلوب وعصافير بتطير وحاجات لونها احمر فى كل مكان .. اشياء ماديه بنعبر بيها عن الحب وبنتجاهل كتير الحاجات المعنوية الداخليه واللى هى اصلا الاهم فى موضوع الحب ده

الحب اكبر من اتنين بيقفوا قدام بعض يقولوا لبعض انا بحبك ويدوبوا فى بعض بنظرتين .. الحب حاله وحياة ودنيا بنعيش فيها مع نفسنا ومع كل الناس اللى حوالينا والاهم مع اصحابنا .. حتى لو قلنا ان عيد الحب ده حاجه سبيشيال يعني للناس المرتبطين ومش مقصود بيها حب الاهل والاصدقاء لكن هيفضل حب الاهل والصحاب هو الاولى وهو الاصل فى الحب وهو اللى بيعلمنا اصلا ازاى نحب ويعنى ايه حب :)

انا هحكى عن التجربة اللى حصلت معايا شخصيا علشان ما يبقاش الكلام عام ومالهوش اساس.

انا عيد ميلادى يوم 26 اكتوبر .. 

اخدت اليوم ده اجازة وقررت اقضيه مع اصحابى وكنت فاكره انهم هيستغلوا الفرصة ويحتفلوا بيا فى اليوم ده .. ده انا واخداه اجازة مخصوص علشان ابقى معاهم .. لكن هما ما احتفلوش وانا الحقيقة استغربت !! 

بس قلت خير خير اكيد هيعملوا حاجه تانيه ... هما كانوا قايلين انهم هيحتفلوا بيا فاكيد هيحتفلوا يعني :) هنروح من بعض فين

طول الوقت وهما بيقنعونى ان عيد ميلادى هيبقى مختلف عن اى عيد ميلاد تانى اتعمل لاى حد .. وان ما فيش تورتة ولا اى حاجه تقليدية هتتعمل وانى بلاش افكر علشان مهما فكرت عمرى ما هعرف اوصل بفكرى للحاجات اللى هيعملوها 

وانا الصراحه بطلت افكر .. علشان كان نفسي اتفاجأ حقيقي لان عمر فى حياتى ما حد عملى اى نوع من انواع المفاجأت  .. نهااائي

وقد كان ..

يوم الخميس اللى بعدها على طول عملوا فيا شوية حركات كده علشان يعرفوا مكان العربية بتاعتى فين بالظبط وانا ما شكتش فى اى حاجه خالص وافتكرتها سؤالات عادية على اعتبار انى كنت فى التحرير يعني وبيطمنوا عليا علشان حالة القلق اللى فى البلد .. ومن غير ما اعرف زينوها وكتبوا عليها Happy Birthday Dodo

وتانى يوم اللى هو الجمعه (علشان اجازتى يعني.. اول اجازة بعد عيد ميلادى ) .. عملولى كل حاجه نفسي فيها او حلمت بيها فى يوم من الأيام .. وأكتر كمان

كان فيه حد متفق معايا هو واتنين من اصحابى انهم هيعدوا ياخدونى من تحت البيت بالعربية ويودونى (مكان ما) علشان احتفل بعيد ميلادى .. وقبل المعاد اللى متفقين عليه بساعه بالظبط لقيت حد بيكلمنى بيقولى بصى كده من البلكونة !!!!

انا بعد المكالمة دى قلبى دق جامد قوى .. ولان الساعه 10 ونص صباحا يوم الجمعه الشوارع بتبقى هادية فانا سمعت شوية اصوات فى الشارع حسيت ان فيه حاجه مش طبيعيه .. فجريت على ماما فى المطبخ بقولها وانا صوتى بيترعش الحقيني يا ماما دول اصحابى شكلهم جولى تحت العمارة وسبتها وجريت برضه على اوضتى جبت الاسدال ولبسته بسرعه وطلعت بحذر شديد من البلكونة .. فلقيت اصحابى وافقين على الرصيف اللى فى نص الشارع .. لابسين تى شيرتات بيضا مكتوب عليها Happy Birthday Do'aa وماسكين بلالين لونها أحمر (لونى المفضل) تخيلوا ان كلهم لابسين التى شيرتات ونازلين بيها من بيتهم من الصبح بدرى قوى مخصوص علشانى انا .. يا نهار حب وجدعنه !!! (الله اكبر علينا)

 نزلتلهم بعدها بشوية .. بعد مالبست باسرع سرعه ممكنه .. واخدونى فى العربيات بزفه عروسة .. وبعد شوية من الطريق ربطولى عيني بايشارب اسود علشان ما اشوفش اى حاجه وفضل يلفوا بيا بالعربيات وخلاص فى قلب المنطقه .. لحد ما اخدونى على الجنينه الكبيرة اللى دخلتها برجلى وانا مربوط عيني .. (علشان كنت دايما بقولهم ان نفسي احتفل فى مكان مفتوح نجرى ونلعب فيه براحتنا) .. وفاجاونى تانى جوا الجنينه بهديتهم اللى هى عبارة عن صورة مرسومة ليا بالفحم .. وانا كان واحده من امنياتى فى الحياة انى ارسم صورة ليا بجد .. مش بقولكم حققولى كل امنياتى واكتر كمان 

(تانى .. الله اكبر علينا)

صدقوا اصحابى لما قالولى ان عيد ميلادك السنة دى عمرك ما هتنسيه .. وفعلا عمرى ما هنساه ابدا ابدا ابدا

الحب اللى انا عيشته اليومين اللى فاتوا .. الحب الصادق اللى طالع من قلبهم بجد .. الكلام اللى كل واحد كتبهولى فى اخر اليوم واللى بيوصف الحالة اللى ما بينا .. واللى خلانى دمعت وبشده وانا بقراها

اصحابى اللى ما فيش بينى وبينهم ولا بين اى حد فينا والتانى اى نوع من انواع المصلحه باى شكل من الاشكال .. واللى بيجمعنا بس الحب والصداقة والأخوه والكلام اللى ما بقيناش بنشوفه دلوقتى وبنقرا عنه بس فى القصص والروايات بتاعت زمان .. ودى هى الاخلاق الحقيقية اللى المفروض تكون موجوده فى اى علاقة بشرية بين اى مجموعه اصحاب.

اصحابى اللى حسسونى يعنى ايه حب، ويعني ايه رضا ربنا عليك بانه يحبب فيك الناس .. هو ده بقى عندى الحب الحقيقي اللى اى انسان المفروض يطلبه ويتمناه ويسعى انه يوصله .. حب مالهوش شروط ومش مربوط بهدف معين ولا مكان ولا زمان

الفلانتين ايا كان بلده فهو حاجه حلوة اكيد ومبهجه .. والحب بين واحد وحبيبته شيء من اروع الاشياء فى الحياة واحساس ما يتوصفش فى حلاوته ولا فى فرحة القلب بيه .. بس حقيقي بعد التجربة اللى عشتها مع اصحابى اتأكدت ان اللى ما عندهوش اصحاب بيحبوه وبيحبهم هو ده اللى فايته كتير فى الدنيا بجد وما يعرفش يعنى ايه حب.

24

عيد ميلادى ال 24 خلاص قرب قوى اهو وكالعاده كل سنه وعلى مدار ال 23 سنه الى فاتوا منه ببقى مش عارفه احتفل بيه امتى وافرح بيه ازاى .. انا عندى مشكلة اى حد اعرفه لازم أقوله عليها .. وهى انى اتولدت و (وأوأت) اول مره على ظهر هذا الأرض الكريمة فى يوم .. وافتكرونى وطلعولى شهادة ميلاد فى يوم تانى خالص .. والفارق الزمنى بينهم هو 3 أيام .. وانا وبعد العمر ده كله مش قادره اتكيف ولا اتعود على الفارق الزمنى ده .. وبالتالى بقيت بجنن كل اللى حواليه يحتفلوا بيه امتى وبقيت بتجنن انا شخصيا لانى مش عارفه افرح بانهى يوم .. واصلا انا مش عارفه انا بحب انهى يوم فيهم .. كل اللى اعرفه انى بحب شهر اكتوبر وخلاص .

وكالعادة لازم موسم عيد ميلادى - وانا بعتبره موسم علشان هو ايام كتير وكده - لازم الموسم ده يبقى مليان بالاحداث الكتيره العجيبه والغريبة 

شوية حاجات تفرح وشوية حاجاه تحزن  وشوية حاجات تلخبط كيان الواحد، مسئوليات بتجيله مره واحده وعمر جديد بيبدأ قدامه، واحساس عجيب انى فجأه كبرت سنة من عمرى

انا لحد النهاردة لو حد سالنى عندك كام سنة بقوله عندى 23 ومش مقتنعه انى هبقى 24 سنه فى اقل من 24 ساعه من دلوقتى .. بس خلاص هانت قوى وهبقى بالفعل 24 وهتصدم الصدمة الحقيقية وهكون مجبرة ان بينى وبين نفسي قبل ما اقول لاى حد انى اقتنع انى بجد كبرت سنة وان بقى عندى 24 سنة بحالهم ..

العمر حقيقي بيجرى بسرعه والايام بتجرى برضه بسرعه ..فيه اشياء كتيره قوى نفسي اعملها فى حياتى وكنت من سنتين متخيله انى لما ابقى فى العمر ده هبقى عملتهم .. واكتشفت النهارده انى ما عملتش منهم اى حاجه .. واكتشفت ان تحقيقهم ده حاجة صعبه قوى ومحتاجه مجهود .. والاهم انى اكتشفت ان المجهود اللى محتاجه اعمله مش مجهود بدنى لكنه مجهود نفسي وعقلى وعصبي .. واكتشفت ان اعصابى خفيفة ومش بستحمل .

جوا كل واحد فينا طفل صغير عايش بيه وبيتصرف على اساسه .. وبيفضل الاحساس ده جوانا وبنتعامل بيه .. لكن اللى حوالينا هما اللى بيحاولوا يوصلولنا احساس اننا كبرنا وما بقيناش اطفال .. بيحاول يوصلولنا معلومه ان العمر جرى بينا وان افكارنا الطفولية للحياة ونظرتنا الطفولية لنفسنا ما بقيتش تنفع واننا لازم نكبر بقى .. 

هيجرى ايه لو يسيبونا فى حالنا .. يسيبونا نحس اننا لسه اطفال وان العمر ما جريش بينا ولا حاجه .. هيجرى ايه لو ينسوى الزمن اللى جرى والعشرينات اللى بتهرب من بين صوابعنا ويفضلوا شايفنا اطفال عندهم 5 سنين بيجروا ويلعبوا فى الدنيا .. 

عيد ميلادى السنة دى مش سعيد .. وحيدة فيه كالعادة برغم لمتى وسط الناس .. حزينة برغم كل محاولاتى للسعادة والابتسام .. ودماغى مجهدة ومثقلة من كتر التفكير فى حاجات عجيبة وغريبة ..

عيد ميلادى ال 24 عيد ميلاد مش عادى وانا متاكده من كده .. بس يارب يبقى مش عادى اللى هو الحلو يعني .. مش اللى مش عادى الوحش  :)  

وايوه انا اللى بتفكر كل الناس بعيد ميلادها وبتتكلم عنه عادى جدا وبحرية شديده ومش بتكسف انه حد يتكلم عليا من ورايا ويقول هى ما بتتكسفش ليه وبتتكلم على عيد ميلادها وبتفكرنا بيها ليه .. وايوه انا اللى بحب اكتب لنفسي اهداء كل سنة فى عيد ميلادى وبجيب لنفسي فيه هديه :) :) انا بحبنى طيب اعمل ايه ^_^

لحظه مع الدنيا

فيه كلام ما ينفعش يتقال ، ومشاعر بتتحشر جوانا ما ينفعش تطلع 

حاجات بنفكر فيها بنخاف منها .. بنخاف الافكار اللى جوانا حد معدى جنبنا يشوفها

وفيه مواقف بنمر بيها فى حياتنا مش عارفين بنمر بيها ليه .. وكلام كان لازم يتقال فى وقت معين وما اتقالش وبنفتكره بعدها ونندم ونضايق 

عن ناس حبهم هو الحياة وسرها وسعادتها .. وناس القرب منها هو مرادف راحة البال والسعادة .. وعن قلب عاش وحيد بيدور على ونيس ونفسه يرتاح فى يوم

وعن شعور بالذنب محشور جوا شعور بالحب مع شوية احاسيس بالوحده والفرحه والحزن

هى الدنيا كده .. يوم حلوه قوى وبتفرحنا وتطيرنا فوق السحاب ويوم بتكسرنا وتوجعنا وتبكى قلوبنا ، يوم حلو يداوى ايامها المره .. ويوم مر يفكرك ان الحياة مش كلها حلوه قوى

 

والقلب وما يريد

فيه حاجات بحبها مالهاش اسباب منطقية انى أحبها وده غالبا لان الحب مالهوش اسباب سواء منطقية او غير منطقية .. بحب ناس واشياء واماكن ولو جيت تسألنى بحبهم ليه هتنح كده ومش هعرف ارد ..

فى عمارتى فى اتنين اسانسير وما فيهمش اختراع الزوجى والفردى ده . وانا بدون اسباب وجيهه بحب الاسانسير اللى ناحية اليمين لدرجة انى لو وصلت العمارة وتعبانه ولقيت الاسانسير اللى على الشمال هو اللى موجود بطلب التانى واستناه ينزل حتى لو كان فى اخر دور .. 

ولما طقت فى دماغ مجلس ادارة العمارة فى فترة كده انهم يعملوه زوجى وفردى كان من حظى الوحش انهم عملوا الاسانسير ده زوجى وانا ساكنه فى دور فردى فكنت باطلع بيه للدور اللى فوقى وانزل الدور ده على السلم .. بس الحمد لله لغوا الفكرة الغبية دى .. ده بالنسبة لى حب غير مبرر الاسباب .. لان الاتنين اسناسير شبه بعض فى كل حاجه والاتنين بيؤدوا نفس الخدمه بنفس الكفاءة .. لكن القلب وما يريد بقى.

انا بحب فودافون برغم كل شيء .. اى نعم كتير بتاكل منى رصيد وفلوس .. والشبكة بتاعتها بتهنج وتقطع فجأة كده ومن غير سبب وبتجننى معاها .. وبرغم ان كتير حواليه بيشكروا فى اتصالات او موبينيل الا انى متعلقه بفودافون ومش قادره ما أحبهاش .. برغم انها بتديني على دماغى من وقت للتانى وبرغم ان فيه حاجات تانية قد تبدوا افضل منها الا انى بحبها هى .. من غير اسباب منطقية تخليني أحبها .. لكن القلب وما يريد بقى.

بحب اللون الأحمر بطريقة ما اقدرش ابررها ولا أعرفلها اسباب .. بحب الأحمر يكون موجود حواليه فى كل اشيائي وخصوصا الاشياء الثمينة .. لازم يكون عندى من كل حاجة الحاجة الحمراء منها، وباقى الألوان سواء بعد كده، الأحمر بالنسبالى لون مبهج وبيدينى احساس بالقوة .. لون قمة فى الرومانسية والدلال .. ولدرجة حبى فى الأحمر قررت انى اشترى عربيتى باللون الأحمر واتنازل عن حاجات فيها قد تبدو مهمه لحد لكن من وجهة نظرى او بمعنى أدق من قلبى كان الأهم فيها هو انها تبقى باللون الأحمر واى حاجه بعد كده مش فارقه .. من غير اسباب ولا تبرير لسر حبى للون الأحمر اللى انا ما اعرفهوش لكنى بحبه .. لدرجة انى بفكر اعمل فستان فرحى لونه أحمر زى حراميه فى تايلند كده .. القلب وما يريد بقى.

لما بحب حاجه او حد مش باجرى ادور على اسباب انا ليه بحب لان الاسباب بتشوه شكل الحب من وجهه نظرى، لكنى بحاول استمتع بالحب ده .. لو بحب مكان فمن غير تفكير كل ما اكون مضايقه اروحله من غير ما افكر هو اشمعنى المكان ده، التفكير الكتير ممكن يوصلنى لذكريات مؤلمة تخلى المكان اللى برتاح فيه يتحول لمكان بضايق فيه، ونفس الشيء مع الاشخاص، لما بحب حد مش بسال نفسي هو انا بحبه ليه، العقل بيفكر فى شكل العلاقة بنظرة اجتماعيه عقلانيه وبيحاول يوزنها، لكن القلب بيحب .. بيحب وخلاص.

عن حاجات كتير فى حياتنا المنطق وكتر التفكير فيها بيشوه معناها ، احلى ما فيها انها تكون تلقائية وطبيعيه مليانه بمشاعر طفولة وبرائة، نبعدها عن تلوث الكبار ونفاقهم

قصة حشرة .. مع الاعتذار للحشرة

تتفكر وانت ماشي فى الشارع دوست على كام حشرة وموتها من غير ما تاخد بالك ؟؟؟

كتير مش كده !! ويمكن مش كتير ..  ما هو انت مش عارف وما بتاخدش بالك، هما اصلهم حاجات صغيره قوى وانت بطولك ده كله مش هتشوفها مهما كنت قد ايه ..

احنا كبنى آدم عايشين على الأرض دى فيه غيرنا بيبصلنا على اننا حشرات .. ما بياخدوش بالهم وهما بيدوسوا علينا ، ولو مات مننا الاف حتى ماحدش هيحس .. وحجمنا مهما كبر وصوتنا مهما على اللى فوق ما بيحسش باى حاجة

وانت ماشى فى الشارع لو لقيت تجمهر حشرات كبير فى الاول هتقرف منه .. ولو حشد الحشرات ده زاد شوية كمان هتخاف منهم وهتسيبلهم الشارع كله  وتدور على شارع تانى خالص تمشى منه

احنا بالنسبة للناس دول شوية حشرات متفرقة ما بيخافوش مننا ولا لينا وزن عندهم لكن لما بنتجمع شوية بيبدأوا يقرفوا مننا .. بس لما بنتجمع كتير بيخافوا مننا وبيعرفوا اننا قوة كبيرة .. ويبعدوا عننا

مع الاعتذار للحشرات

أرواح مشوهة

مالها اصبحت مشوهة الى هذه الدرجة .. فقدت كل معانيها الجميله ورائحته الزكية .. انها أرواحنا اللتى شوهها الزمن .. فأصبحت كريهة المنظر والرائحه، بلا ملامح ولا ذكريات ولا مستقبل.

لا أدرى اين ذهبت الانسانية ؟؟ اين ذهبت البرائة التى كانت بالامس فى عيوننا .. 

كل ما ادركه اننا فى حاجه الى ان تطهر .. ان نسجد لله سجده طويلة نطلب منه وهو الرحيم ان يرحمنا وان يعيد الينا صفاء ارواحنا وهدوئها .. وان يردنا اليه ردا جميلا

انا احب .. اذن انا انسانه

عارف الحالة اللى بتلاقى نفسك فيها عايش جوا قصة حب من طرف واحد والطرف التانى مجهول !!

الحالة دى جميلة قوى على الأقل بالنسبالى لانى فى الاوقات اللى بحس فيها كده بحس ان فيه حد فى مكان ما فى هذه الارض بيحبنى من طرف واحد برضه وما يعرفنيش .. وبحس ان حالة الحب العجيبة دى هى اللى بتربطنا ببعض ..

الانسان من غير حب ناقصه كتير قوى ، وانا بما انى عايشه من غير قصة حب حقيقية وما فيش حد أحبه فبلاقى قلبى بيدق لوحده وبيكتب لوحده وبيحب لوحده .. بيحب الكلمة الحلوة واللحن الحلو والحالة الرومانسية الحلوة .. بحب الشعر والموسيقى وكل حاجة ممكن تدخلنى فى الحالة العاطفية الوهميه دى .. وصحيح انى بسمع اراء معارضة كتير للحالة اللى انا فيها من بعض الاصدقاء لكنى دايما بقول ان الحالة دى هى السبب الوحيد اللى بيحافظ على شباب القلب والابتسامة الصافية ... انى اعيش فى حاله حب وقلبى يفضل عايش .. احسن بكتير من اللى بيركنوا قلبهم على الرف مستنيين نصيبهم اللى ماحدش عارف هيجي امتى ..

انا شايفه ان حياتى فيها اشياء كتير تدعو للحب قبل التفاؤل .. ومش اى حب كمان لأ ده حب شخص معين انا عارفه ومتاكده ان هو كمان بيحبنى زى ما بحبه واحتمال اكتر كمان .. فالحب ده هو اللى بيدينى جرعة التفاؤل انى بكرة هقابل الانسان ده وهو اللى بيصبرنى لما الايام بتسود فجأة .. وهو اللى بيخلى الدنيا تتلون فى عنيا وتضحكلى

نعم انا أحب اذن انا انسانة ^_^ 

عن مرحلة النضج الغير مرتبطة بالعمر

زمان وانا فى المرحلة الاعدادية كان السبب الوحيد اللى عاوزه أكبر علشانه هو انى أعقل ومخى يكبر وافكر فى افكار احسن من الافكار الطفولية الساذجة اللى بفكر فيها، كنت معتقده وبشدة ان النضج بيجي بمرور الزمن .. ومر الزمن وخلصت المرحلة الثانوية ومن بعدها المرحلة الجامعيه واشتغلت وسيبت الشغل واشتغلت فى مكان تانى .. وكل ده وانا مستنيه اللحظة السحرية اللى هتنور جوا دماغى لمبه وهبقى كبيرة فجأة ..

 بس ما فيش لمبه نورت ولا حاجه حصلت، ما اخترعتش اختراع مذهل، ولا فكرت فى فكره جهنميه، وبغرق فى شبر مايه وبعيط من أقل حاجه وبتوتر بسرعه جدا .. من الاخر لسه هبله زى ما كنت من 10 سنين بالظبط ^_^

زمان كنت فاكره انى لما اكبر شوية هبطل أحس زيادة عن اللزوم بالاشياء والاشخاص اللى حواليا، وهيقل ارتباطى تدريجيا بتلك الاشياء، وده اللى ما حصلش خالص بل على العكس تمام كل ما بكبر كل ما بيزيد ارتباطى باشيائى وكل ما درجة حبى بتكبر وتزيد .. 

طيب وبعدين فى الموضوع ده، هو انا هوصل لمرحلة النضج دى امتى؟؟ لما اكمل 50 سنة ولا ايه؟؟

كل اللى فوق ده حماده واللى جاى ده حماده تانى خالص ..

هو علشان اكون شخصية ناضجة مش لازم اكون شخصية مكلكعه .. انا لما بفكر فى حياتى بلاقى نفسي عملت حاجات كتير حلوة ومفيدة لنفسي على الاقل ولربما تكون مفيدة لغيري كمان ..

خلصت دراستى الجامعيه الحكومية العادية والتقليدية وبدات على طول فى دراساتى الحرة من بعد شهرين من التخرج ولسه مكملة فيها لحد النهاردة بعد مرور 3 سنين على تخرجى .. مش ده دليل انى شخصية ناضجة وبتخطط لمستقبلها وبتحاول تكبر مخها وتستفيد اكبر قدر من المعلومات .. 

طول فترة دراستى الجامعيه وانا بشترك فى انشطه خيرية تبع اكتر من مكان وعملت حاجات كتير مفيدة للاخرين من خلال العمل التطوعى، فكرة انك تصحى من نومك بدرى فى عز الحر فى يوم اجازة علشان تنزل تعمل حاجه مش هتاخد منها فلوس مش ده دليل على النضج !! النضج وقوة الارادة والعزيمة كمان.

لما اكتب شوية مواضيع معتمدة فى الاول وفى الاخر على احساسى .. كلام عن الحب او العلاقات الشخصية سواء بقى بين الاصدقاء او بين الاحباب ... لما اكتب كام موضوع يأثروا فى انسان واحد على الاقل ويقولى انى لقيت الكلام وكانه بيحكى عنى انا .. وكانك بتوصفى حالة عايش فيها ومش عارف اعبر عنها ازاى .. هو مش ده دليل على النضج العاطفى على الاقل ؟؟!

ولما فى شغلى كل يوم والتانى بتعامل مع مختلف العقليات البشرية والبيئات الاجتماعيه وبقابل مشاكل تافهه وغيرها كبيره وعويصة ومحتاجه تفكير والحمد لله أعرف أحلها بدماغى اللى انا مستهونه بيها وحلولى تطلع الحمد لله كويسه وتحل المواقف المختلفة اللى بمر بيها، هو مش ده دليل على النضج.

  

                          

صحيح انى ما بفهمش فى السياسة ولا بعرف افكر فيها ومخى بيوجعنى من الكلام عنها وفيها، وصحيح انى بتلخبط لما بشوف شوية ارقام جنب بعض ومخى بيهنج لما بتجيلى عمليه حسابية من اكتر من رقمين .. وصحيح انى بتوتر بسرعه لما بكون مستنيه حاجه قوى، بخاف من المسئولية وبتوتر لما اكون بعمل حاجه انا المسئولة عنها فى الاول وفى الاخر ..مش بخاف منها وبهرب .. انا عمرى ما هربت من مسئولية .. انا بعملها الحمد لله وبعملها كويس .. هو التوتر اللى يؤدى لتحقيق الهدف ده مش نضج برضه ؟؟ هو الخوف مش ظاهره صحيه لما تخليك تنتج .. لما تخاف من الفشل فتمسحه من قاموسك وتقرر ان ما فيش قدامك غير انك يا تنجح يا تنجح

انا بدأت اشوف النضج دلوقتى بمنظور مختلف عن كل اللى كنت بفكر فيه وانا صغيره .. فيه ناس كبرت قد ما كبرت فى العمر بس احساسها كل ما بتكبر بيموت اكتر بدل ما يكبر وينضج .. والانسان مهما  مخه كبر وبقى فذ التفكير لو فقد احساسه هيبقى ولا شيء .. هيبقى مجرد ماكينه بتنفذ اوامر المخ زى ما هى ..

النضج ما طلعش مجموعه من الافكار الوهميه الخرافية الخزعلبية اللى ما فكرش فيها حد غيري  لكن ده طلع مقدرة الواحد انه مهما مر بأزمات بيعرف يطلع منها واقف على رجليه .. ما طلعش قسوة فى القلب وجمود فى المشاعر علشان الناس تخاف منى وتحترمنى .. لكن طلع احساس بظروف الاخرين واحترامهم مهما يكونوا مين ومنين .. النضج مش بسنين العمر نهائيا لانى شفت ناس كبيره ومازلت هبله فى تصرفاتها وغير مسئولة فى اى شيء بتعمله ولا يعتمد عليها .. النضج طلع انى اعيش بروح الطفلة علشان ادى لحياتى طعم  .. واحس بالاخرين علشان ادى لحياتهم طعم ..

ضل راجل !!

الملاحظ ان البنات بقيت مسروعه على الجواز بطريقة مش طبيعيه .. وعندها اكتئاب بسببه وبسبب تأخره .. حتى لو كان الجواز حاجه حلوة لكن ما ينفعش يكون هو الهدف اللى عايشين علشانه وبندور عليه .. وما ينفعش الدنيا تسود فى عينك علشان "ابن الحلال" ما جاش لحد دلوقتى ..
ما فكرتيش انك ممكن تتجوزى واحد ما بتحبيهوش ويطلع بعد كده اوحش انسان قابلتيه فى الدنيا وترجعى تتمنى يوم واحد من ايام العذوبية ..
ما فكرتيش انك تكونى انسانه انجح فى شغلها وفى فكرها وعقلها علشان لما يجيلها "ابن الحلال" يجيلها الانسان اللى يستاهلها فعلا مش اى حد وخلاص
فكرتى ان اهم من ضل الراجل هو عقلك !! علمك!! نظرتك لنفسك!! شخصيتك ونجاحك الشخصي!!

الجواز هو شكل اجتماعى طبيعى وسنه من سنن الكون لكن الحياة ما بتقفش من غيره وما بتنتهيش .. الحياة ممكن تنتهى فعلا لو انتى حطيتى الجواز هدف قدامك وعشتى علشانه ولغيتى من تفكيرك اى أهداف تانيه للحياة.

ولو بيألمك كلام الناس وتعليقاتهم السخيفة يبقى لازم تتعلمى توقفيهم عند حدهم .. ولو حد سألك ما اتخطبتيش ليه يا حبيبتى؟؟ ايه ده هما الرجاله اتعموا ولا ايه !! قوليلهم من قلبك وانت مالك !! ايوووووووه وانت مالك .. احرجى اللى قدامك وعرفيه انه بيتكلم فى حاجه خاصة بيكى مالوش انه يتدخل فيها .
حياتك العاطفية والشخصية ما تخصش حد غيرك .. اتجوزتى او ما اتجوزتيش بتحبى او ما بتحبيش دى حاجه بتاعتك ولازم تبقى عارفه كده كويس ..
حطى لنفسك اهداف وارسمى أحلام عاوزه تحقيقها .. وابداى فى تنفيذها .. فكرى ازاى تكونى افضل انسانة ممكنه .. شغلى عقلك وغذيه ونميه .. بكره أحلى

تأملات حالة مرضية

منذ مدة طويلة لم أنفرد بنفسي كما الآن، فمنذ فترة طويلة لم أمرض واتعرض لوعكه صحيه شديدة حتى ظننت أن الله لا يحبنى ولا يريد ان يُكفر من سيئاتى فدوما كنت أظن ان من يحبه الله يبتليه بشتى انواع الابتلاءات ليغفر له.

المرض محنه يختبر الله فيها صبر عبده، وهو أشد تجربة يمكننا ان ندرك من خلالها نعمه الصحة التى نعيش فيها دون ان نشعر، فمن صبر على محنته وتقبلها بصدر رحب وحمد لله ان اختاره دون البشر ليمتحنه كانت المحنه له بمثابة مكافأه، ومن لم يصبر وتذمر على عطيه الله له كانت المحنه له ابتلاء فى آلمها وفى سوء جزائها.

عندما يدخل ميكروب الانلفونزا الى جسدى فانه يتركنى خلفه ضعيفه القوى لا اقوى على الحركة، شاحبة الوجه ودامعه العين دونما ارادتى، ينظر اليا الجميع باستغراب فهم لم يعتادوا على دعاء الباهته المريضة، لقد اعتادوا فقط على دعاء الضاحكة المشرقة، وفى تلك اللحظات الضعيفة من حياتى اظننى اعيد اكتشاف نفسى والكون من حولى، فانظر الى الاشخاص بعين جديدة وانظر الى نفسي بنظرة مختلفة.

ان الألم الذى ينتابنى لهو مطهرنى من كل خطاياي وانه للألم المطلوب لكى يجعلنى انسان افضل مما انا عليه اليوم، فدوام النعمه يقسي القلوب ويجعل الفكر يعتقد ان النعمه دائمه وزوالها من المستحيلات.

اجلس وحيدة فى فراشى لا اقوى على الحركة فلا اجد امامى سوا ان اتأمل فى سقف الغرفة وان اتقلب ذات اليمين وذات اليسار، ان اتذكر بعض المحاداثات القديمة مع بعض الاشخاص الذين اختفوا من حياتى اليوم، وان اتذكر خططى التى رسمتها قبل ان تنتابنى حالة المرض تلك، وفى تلك اللحظة تحديدا ادرك جيدا ان ما ارسمه لحياتى وما اريده لنفسي شيء جيد والأجمل منه هو تسليم الأمور جميعها لله والرضى بكل ما يأتى من عنده .. 

صوت قلبي

بحبك على قد ما يشيل القلب من حب.. وأكتر
فى حبك بطلت اسمع لكلام الناس وملامهم ورأيهم .. ما طول عمر الناس بتتكلم وطول عمرهم هيفضلوا بيتكلموا .. فى حبك انا مش بسمع غير صوت قلبى اللى بيحبك .. بيحبك وبس

بحب كل لحظة بعيشها معاك .. وبحب كل حاجه بعملها معاك .. من اول لحظات الجنان اللى بتجلنا فى أوقات ولحد لحظات العقل اللى بنقعد نتكلم فيها كتير .. انا اصلا بحب قوى انى اتكلم معاك .. وبكون مستمتعه بكل لحظة بتكون معايا فيها.

صوت القلب هو اقوى وانقى صوت ممكن انسان يسمعه .. لانه الصوت الوحيد اللى بيطلع بصدق حقيقي واحساس .. والقلب لما يقرر يتكلم ويطلع عن صمته المعتاد لازم يكون داب فى احساسه وتفكيره لحد ما وصل لقرار انه يتكلم ويعلن عن نفسه.

صوت القلب هو قمة العقل اللى فى الوجود وهو أعلى مرحلة فى الرومانسية ومن اجمل الأصوات اللى ممكن تسمعها فى حياتك ,, وانا قلبي ما بقاش بيبطل كلام عنك ومش بيجيب غير فى سيرتك من يوم ما قرر يحبك ويشيلك جواه

بينده باسمك مع كل دقاته ومع كل نفس بيعدى من جنبه ..  ومعلق على كل مكان فى قلبي وفى كل اركانه صورتك وانت بتبصلى ومبتسم ابتسامتك الجميلة الهادية .. وفيها أجمل عيون ربنا خلقهم بنظراتهم اللى بمووت واحيا قدامهم فى اللحظة آلاف المرات

قلبي مش بيتكلم غير عليك ومالوش سيرة الا سيرتك وانا مش بسمع الا صوته هو بيندهلك مع كل دقة من دقاته .. بحبك

اعلان عن حبي

أنا أحبك اعلنتها صريحه امام العالم كله .. لا اخاف ولا اخشى لومة أحد
أنا أحبك هو احساسى بك لا أجمله ولا ابدل فيه ..
أعشق كل تفاصيلك وكل احاسيسي معك .. وكل ما يجمعنا سويا
أعشقك

لكنى ما عدت اتحمل كل ذلك البعد .. ما عدت اتحمل عنادنا الطفولى وما عدت اتحمل بكائى فى بعدك كل ليلية
اصبحت ضعيفه هشه لا اقوى على المقاومة .. احتاج لمن يبحث عنى فى كل مكان وفى كل شيء لا من أبحث عنه أنا .. احتاج لمن يعتبرنى طفلته ويدللنى ويتحمل حماقتى وجنانى وغضبى وثورتى وطفوليتى قبل ان يتمتع بضحكى ودلالى وابتساماتى

أنا أحبك .. لكن ما عدت أتحمل هذا الآلم .. فكل ما أرجوه منك هو ان تضمنى الى قلبك وتُطمئنى بأن كل شيء سيكون افضل .. وبان خوفى لا داعى له.
أن تمسح دموعى وتدللنى كثيرا وتشعرنى بأهميتى فى حياتك .. اريدك ان تبدأ انت وتضع نهايه لهذا البُعد فأنا لا أحتمل البعد عنك .. فأنا أحبك

حكاياتى اللى انا عشتها

زي كل الحكايات فى حياتى .. البداية رهبة وخوف .. ندخل فى مرحلة اعتياد .. قليلا من الحب يصحبه الكثير من القلق

ونرجع مرجعونا من البداية وكاننا اغراب ولا عمرنا اتقابلنا قبل كده

ناس كتير فى حياتى مرت بالمراحل دى .. البدايات بتبقي صعبة لكنها ابدا مش بصعوبة النهايات 

النهاية بتبقي صعوبتها فى انك مطلوب منك انك تمحى حاجات كتير قوى عشتها مع شخص او مجموعه اشخاص وعلى قد ما تقدر تنساها وكانك ما عشتهاش فى حياتك

الوداع مش هو الصعب .. النسيان والتاقلم هو اللى صعب وهو اللى بيصعب عملية الوداع

وفكرة ان مطلوب منك انك تعرف ناس جديدة وتبدا فى مرحلة جديدة هى اللى فكرة صعبة وقد تكون مؤلمة خصوصا انك بتبقي خايف انك تعيد التجربة تانى بنفس مراحلها السخيفة من تانى

على صوت الموسيقى

علّى صوت الأغانى .. علّى الصوت للدرجة اللى معاها ما تسمعش اى حاجة بتحصل حواليك .. علّى الصوت وخليه يهز كل حته فى جسمك معاه .. 

انا لما بضايق وبيجيلى الاحساس بانى عاوزه ابعد عن الناس .. بحب اعمل حاجتين ..

بحب اعلّى الموسيقى اللى بسمعها .. أعلّيها جاااامد قوى .. اعلّى من اى صوت عادى بسمعه فى اى وقت عادى

وبحب ارقص .. ارقص ارقص والف وادور لحد ما اقع من طولى .. بحب الرقص!!

الموسيقى بتنسينى كل الاصوات وكل الناس .. روحى بتنسى التفاصيل والملل وبتعلى وتركز مع النغمات والدقات، ولما يبدأ جسمى فى الرقص على النغمات .. بيجيلى الاحساس انى مع كل حركة بنفض عن جسمى وعقلى كل الضيق .. كل الحزن .. كل الكبت.

هعلى الصوت وهرقص .. هنسي الدنيا وهنسي الناس .. خلينى اعيش مرة لنفسي ما اعيش علشان ارضى حد تانى

هو يعنى الزعل كان فادنى بايه ؟؟ ولا كلام الناس كان عملى ايه .. خلى اللى يقول يقول بقى  ^_^

دروس مستفادة

ما وصلتش للعمر ده ببلاش ..  هما صحيح كلهم 23 سنة ونص .. بس برضه كتير قووى .. ده ايام زمان .. زمان قوى يعني .. كان فيه ناس بتموت اصغر من كده وهى عامله اعمال عظيمة جدا .. اما انا فكل اللى عملته فى حياتى انى خلصت تعليم واشتغلت .. وشكرا

بس فى خلال الفترة العمرية اللى عشتها  اتعلمت شوية دروس .. واول درس اتعلمته ان ماحدش بيتعلم ببلاش .. وعلشان تاخد درس محترم لازم تدفع تمن اكثر احتراما

فقررت انا بقى انى اكتب شوية من الدروس اللى اتعلمتها  واللى انا حاسه بيها قوى اليومين دول .. ورزقى ورزقكم على الله ..

* ما تصدقش اى حد بيوعدك انه هيحبك على طول .. لان انت نفسك مش هتقدر تحب حد على طول .. النفس البشرية غريبة وبيتبدل حالها فى الدقيقة الف مرة 

* انت الوحيد فى الحياة اللى هتحب نفسك بجد، والوحيد اللى هتخاف على مصلحتك، والوحيد اللى ممكن تثق فيه

* ما تستناش من اى حد انه يحس بيك، او يفهم انت بتحس بايه، من الآخر ما تستناش اى حاجة من اى حد

* ما تتوقعش انك لما تغيب حد هيهتم بيك او هيقلق عليك، وما تستناش من حد انه يهتم بغيابك .. برضه ما تستناش حاجة من حد

انا مش متشائمة ولا مقفلاها بزيادة ولا حاجة الفكرة بس انى وثقت فى الناس كتير وصدقت كتير وتوقعت حاجات كتير واتمنيت حاجات كتير وطول حياتى كل اللى بتمناه وبستناه من اى حد مش بيحصل، وتقريبا غالبية الناس اللى وثقت فيها وتوقعت ان عمرهم ما هيخونوا  ثقتى فيهم حتى لو بمجرد كلمة  طلعونى فى الاخر هبله وخانوا الثقة دى.

لولا ان الانسان ما ينفعش يعيش لوحده كنت اتمنيت فعلا انى اعيش لوحدى .. ولو بايدي انى الغى الاحساس كنت اول كائن حى فى الدنيا هيطلب انه يعيش من غير ما يحس بحد ولا بحاجة ..

حالة اكتئاب .. ما تاخدوش على كلامى 

سخافة :(

فى وقت من الاوقات كنت بفكر انى اكون هذا الشخص اللطيف اللى بيحاول يرضى كل الناس ويكون موجود لكل الناس لما اى حد منهم يحتاجله فى اى حاجة، حتى لو ده جه على حساب عيلتى ووقتى اللى ممكن أقضي معاهم .. او وقتى اللى ممكن اقضيه مع نفسي ولنفسي .. وكنت بشوف ان سعادة الناس اللى حواليه بشيء انا عملتهلهم سبب كافى جدا للسعادة اللى ما بعدهاش سعادة ...

وطبعا كنت بقرأ وبسمع كتير عن ان الكلام ده مش صح وما ينفعش .. لكن انا كنت ببقى مبسوطة كده .. مبسوطة بفرحة غيري 

ومن وقت للتانى كنت باخد قلم كده على دماغى بيقولى انى غلطانه . وان ماحدش يستاهل اضحى بنفسى علشانه وانى لازم الاول اسعد نفسي لاقصى درجة واكون انا فى المرتبة الاولة بالنسبة لنفسي وبعد كده اى حد يجي فى المرتبة التانية .. لكن ما اتعلمتش الدرس فى ولا مرة من المرات اللى عديت عليا .. 

الموضوع إحتاج وقت طويل قوى منى علشان اكتشفه !!  ده انا داخله على 24 سنة عايشه اهو وكنت كل ده لسه ما اتعلمتش .. وحتى بعد ما عرفت السر مش عارفه كمان هعرف أطبقه ولا لأ!! لان المشكلة مش فى المعرفة ولا فى التطبيق .. المشكلة ان فيه حاجات بتحصل غصب عنك .. وان الدنيا مش دايما بتمشى على مزاجى ولا على مزاج أى حد.

اوقات بيبقى غصب عنى ومش بمزاجى انى اضحى بسعادتى علشان خاطر حد .. واوقات بتبقى مجبر انك تتعامل بشكل معين او بطريقة معينه علشان خاطر حد برضه .. واحساس انى بعمل حاجه غصب عنى فى حد ذاته احساس من اكتر الاحاسيس سخافه على وجه الأرض.

زمان كده ايام ما كنت صغيره .. ايام المدرسة والكلية ... كنت بقول دايما ان استحالة الواحد يعمل حاجه هو مش عايزها .. لا يمكن لا يمكن يعني .. وازاى اصلا الواحد يعمل اى حاجه وهو مش حاسس بيها .. وازاى الواحد يعمل اى حاجة لانسان هو مش طايقه ولا طايق يبص فى وشه اصلا ؟؟

لا ثوانى كده!! 

انا عمرى ما كنت متخيله انى اتعامل مع بشر انا مش طايقاهم أصلا، ولما بيكون فى انسان ما بحبوش او ما برتحلهوش كنت بتجاهله وابد عنه وخلاص .. انا عمرى ما كنت متخيله انى ممكن ابقى انسان بوشين .. ويبقى الاختيار اللى قدامى انى انافق واتجمل واضحك فى وشوش ناس انا مش بحبهم ومش بقبلهم ولا بالطول ولا بالعرض.

احساس سخيف قوى انك تعمل حاجة عكس معتقداتك .. وانك تكتشف ان أفكارك دى كانت طفولية و ساذجة .. وانك تحس انك اتصدمت فى الدنيا وفى الناس مع انك مش صغير على الصدمة دى والمفروض تكون عرفتها من زمان.

كمية الاحاسيس السخيفة اللى انا حاسها دلوقتى .. سخيفة جدا قوى .. مصدومة فى نفسي قبل ما أكون مصدومة فى حد .. لان الناس طول عمرها كده .. انا اللى كنت فكراهم مش كده .. كنت فاكره الدنيا أحلى من كده، وان الناس من جواها انضف من كده .. وان اللى بيضحكلك يبقى بيحبك .. وان اللى زعلان منك بيقولك  فى وشك انه زعلان من غير ما يتكلم عليك من وراك ويألف أفلام وحوارات .. وكنت فاكره ان الحب اسهل من كده .. والكره اصعب من كده .. لكن طلع ان كل اللى انا فكراه مش صح .. 

حب غريب

كلما ازددت حبا لك كلما ازدت عنك ابتعادا
افضل ان يكون البعد بيدى لا ان يُفرض عليّ 

فاختيار الآلم بإرادتى اهون من تلقيه على يد القدر

  

عارف !!

عارف ..
مش مهم بكرة هيحصل ايه .. ولا مهم هنكون فين
المهم انى دلوقتى معاك .. وانت معايا
المهم عندى النهاردة .. اللحظة دى .. وكل لحظة بعيشها معاك
 

 عارف كمان ..
انك أجمل جنون ممكن اى انسان يتجننه
وانى بحب كل يوم بعيشه معاك، وبصبر على اى يوم انت مش فيه بس على أمل انى هشوفك تانى يوم

وحيدة بدونك

مازلت فى هذه الدنيا وحيدة مادمت بعيدة عنك
اقترب قليلا لتملا ايامى بالدفئ
اقترب قليلا لتنتشلنى من وحدتى .. لتؤنسنى بوجودك
فكل ما زاد الناس من حولى، وكل ما زاد صغب ايامى، كلما افتقدك اكثر وازدادت وحدتى

حبيب كالحلم

كالحلم انت فى حياتى
فى عالم الخيال اجدك الرائع فى حياتى فى كل شيء
بمثابة النكهة لكل اشيائى والالوان لكل ما تراه عيني ..

وفى عالم الواقع .. انت الحقيقة الوحيدة التى أدركها جيدا وأدرك ان الطريق اليها مليء بالجبال والبحار والمحيطات والاسوار والسدود والبراكين والرياح والامطار .. وادرك ان الحواجز بيننا اطول من كل الطرق الممهدة على طريقنا الطويل الا انه وبرغم تلك الحقيقة تظل انت الحبيب والانيس والرفيق والدفئ والحنان والراحة فى عالم فقد كثيرا من معانيه ..

أحبك لانك رقيق كالنسمة قوى كالجبال .. أحبك كرجل متفرد فى خصاله الحميدة .. وأحبك كحبيب هادئ الطباع.

وأعشقك حين تنابك لحظة جنون <3 font="">

أنت الحلو يا حبيبى

لو ده جنان .. انا قررت أتجنن ..

طول عمرى بقول ان الحب ده جنان بس ما كانش عندى فرصة انى اثبت كده .. 

وهى الفرصة بتيجي كام مرة اصلا فى حياة الانسان مننا ؟؟ 

فيه ناس بتقول ان الفرص بتيجي كتير ولو فوتنا واحده مش مشكلة لان هتيجي واحده بعدها وممكن تبقى احلى وممكن اصلا لو مسكنا فى فرصه ما نشوفش الحلو اللى هيجي بعدها ..

وفيه ناس تانيه خالص بتقول لأ بقى .. الفرصة اللى بجد اللى هتغير حياتك 180 درجة ما بتجيش الا مرة واحده بس .. ومهما اتكررت فرص من بعدها فمش هتبقى زيها .. والفرصة الحلوة اللى بتروح ما بتتعوضش تانى.

الحب جنان ومادام قررت تفتح قلبك وتحب وتعيش انسان جواك يبقى لازم تتجنن ما بقاش ينفع العقل خلاص .. 

ومادام قلبك واخدك انك تحب يبقى خلاص لازم تبطل تسمع لكلام الناس .. اسمع لكلام قلبك .. فى الحب القلب بيكون اصدق كائن حى ممكن يدلك على الطريق اللى تمشيه .. القلب فى الحب عنده استعداد يتجنن ويوصل لاخر الدنيا من غير حدود ولا اسوار .. لكن العقل هيقولك لأ .. ده ما يفعش وده ينفع .. ما تتصرفش كده وما تقولش كده .. روح هناك وما تروحش هناك .. 

الجنان فى الحب بيديله حلاوة .. بيخليك تعمل كل الحاجات اللى بتحلى طعم الحب واللى لو فكرت فيها بالعقل ما كنتش هتعملها .. لكن الحب محتاج حرية ما ينفعش تحكُمه بيصح وما يصحش .. الحب بيتنفس حرية.

انا مجنونة بيك .. دى الحقيقة واللى مش محتاجه انى اداريها .. واعترافى بيها هو قمة الجنان لان حبك هو الجنان بذات نفسه وهو احلى جنان فى حياتى .. ولو كل الناس قالت عنى انى مجنونه فى حبك مش مهم .. الأهم انى أكون معاك واكون مبسوطة معاك وأكون سبب فى انك تكون مبسوط.

انا بحبك فى جنانى .. بحبك وانا عاقله .. انت السبب انى افكر بقلبى شوية واركز مع احساسى واشوف انا عايزه ايه مش الناس عاوزالى ايه .. وانت السبب فى انى اقنع عقلى بمنطقه وبطريقة تفكيره بالحاجات اللى انا ما كنتش مقتنعه بيها قبل كده وعمرى ما كنت اتخيل انى اقتنع بيها قبل كده .. انت المنطق المجنون فى حياتى .. واللحظات الحلوة اللى انا بعيشها وعاوزة اعيشها .. انت الحب اللى بجنانه خلانى مش عاوزة افكر فى اى حاجه غير اللحظات الحلوة اللى بعيشها معاك.

انت الجنون العاقل والعقل المجنون .. الحاجة الحلوة اللى ادت طعم ولون وريحة لحياتى .. الطعم الصافى الطاهرالبريء .. واللون الزاهى المبهج واجمل ريحه طيبة تنعش كل الحواس .. انت الحلو يا حبيبي .. انت الحلو