أجمل قصة هى اللى الواحد بيعيشها بنفسه وبيرسم تفاصيلها بايديه يعنى مهما اشوف قصص ناس تانيه او اقراه عن ناس او اشوف فى التليفزيون .. يفضل الخيال خيال والواقع أجمل بكتير ..
الخيال محدود وممكن اتحكم فى تفاصيله بتفكيري .. بس هيفضل برضه خيالى محدود وله سقف .. لكن الواقع كله مفاجأت وحاجات حلوة مهما اتخيلت او اتمنيت ماكنتش هوصل لنصها
كل واحد له ظروفه اللى بترسم خطوط وملامح قصته وكل واحد بيعيش أجمل قصة ممكن تتعاش بالنسباله ..
وده بيظهر قووووى بقى لما تيجي تحب كده وقلبك يدق لانسان، فى الأول بتمر بمرحلة لخبطة كده وتقعد تفكر كتييير هو يعني ايه حب؟؟ واشمعنى الانسان ده؟؟ وهو فيه ايه مختلف عن باقى الناس يعني ؟؟ ما هو انسان وبيمشى على رجلين ويتكلم وياكل ويشرب ويضحك زى باقى البشر .. عادى يعني!!!
بعد كده .. بتكتشف انه لالالا بقى .. ده فيه حاجه مختلفه .. بس برضه ما تعرفش هى ايه !! وتبدا تسال الناس اللى عاشت قصص قبلك وتركز مع تفاصيلهم .. وتحاول تعرف هما حسوا بالحاجة المختلفة دى ولا لأ .. ومش هتوصل لأى حاجة مفيدة برضه وده لان كل واحد بيعيش قصته بطريقة مختلفه مهما حكالك عنها تفاصيلها هتلاقيها مش راكبه عليك .. هتنبسط ممكن بقصصهم وتستمتع كده لكن تطبيقها على نفسك هو ده اللى صعب بقى لان ظروفك غير ظروفهم ولان الشخص اللى بتعيش معاه فى الحدوته مختلف تماما عن بطل الحدوته التانيه.
شوية الحاجات المختلفه دى هتلاقيه ارتياح فوق العادى .. جنان فوق العادى .. لهفه وشوق ما تعرفش مصدرهم واسبابهم .. ورغبه فى انك تبقى مع الانسان ده او فى وجوده حواليك او انك تشم ريحته من بعيد حتى وبرضه الاسباب لم تظهر لقلبك قوى .. بس هى مزيج من الحاجات العجيبة واللى مش بتحسها مع اى حد تانى الا الشخص ده!!
بعد شوية وقت هتلاقى كل الحاجات اللى كنت بتفكر فيها بتدوب مع الوقت وهتبطل تسال نفسك انت بتحب الشخص ده ليه او عاوزه ليه .. احساسك بالراحه والأمان والفرحه والبهجة والإطمئنان والحاجات الحلوة دى كلها بيتحول لشيء طبيعي جداا زى المايه والهوا فى حياتك ..
وفى كل التفاصيل اللى الواحد بيعشها بتفضل تفاصيله مختلفه عن اى حد تانى .. وكل تفصيله بتبقى مميزه قوى
اما انا بقى بحب قصتى قوى .. بعشق تفاصيلها الصغيره .. والذكريات اللى بتتولد كل يوم وبعيش فيها .. وبحب بطل الرواية اللى بيكتبها معايا
