جميل جدا لما تكون صريح مع الناس اللى حواليك فى كل مكان والاجمل كمان لما تكون صريح مع نفسك .. والأجمل وأجمل كمان لما صراحتك مع نفسك ومع الناس تنعكس على تصرفاتك، يعني لما تحس بحاجة عايز تقولها تقولها على طول من غير تردد، ولما تحس بحاجة عايزة تعملها تقوم تعملها من غير تردد، يعني تتحرك بثقة ما دمت مقتنع بالشيء اللى بتعملها او بتقوله.
جميل جدا لما يكون قلبك هو المقياس فى اللى بتقوله وبتعمله، يعني تقول اللى انت حاسس بيه وما تقولش غير اللى انت حاسه فعلا، ولو عقلك عايز يعمل حاجه اعملها بس حسها بقلبك الاول، لانه هيفرق كتير قوى لما تعمل حاجة بعقلك لوحده ولما تعمل حاجة عقلك وقلبك راضيين عنها، لأن وقتها بس هتوصل لنوع غريب من السعادة.
يعني لو بتحب حد ما تلفش وتدور كتير، اسهل طريقة توصل بيها احساسك هى الصراحة، تروح وتقوله انا بحبك، دايما اقصر طريق للوصول هو الخط المستقيم.
لو مضايق من حد ما تاخدش منه جنب وتتحاشى التعامل معاه او تعامله بطريقة بايخه، لأ .. انت تروح وتتكلم معاه وتقوله انك متضايق منه ومتضايق منه ليه كمان.
فكرة انك بتقول اللى جواك زى ما انت حاسه فكره مريحه جدا وفى نفس الوقت فكرة مبهجه، وهتحس لما تعملها بسعادة جواك من نوع غريب ولو ما كنتش جربتها قبل كده فاحب اقلك انه نوع جديد من السعادة غير اى حاجه تانيه عملتها فى حياتك.
الصراحة مع النفس هى الاساس وهى اللى بتخلى الانسان يعيش حياة متوازنة نفسيا وعاطفيا لان اللى ما يقدرش على نفسه وما يفهمش نفسه كويس مش هيقدر يقنع حد بنفسه ولا برأيه ولا بأى حاجة.
ولان الانسام الصريح مع نفسه هو اللى بيقدر يواجه الناس باللى هو عايزه وما بيخافش من حد غير ربنا، ومادام حاسس بالحاجه ومؤمن بيها بيعملها.
