ما تفكرش فى أحزانك .. شوية

غصب عنك اول ما بتضايق او تزعل لاى سبب  بتفتكر شوية ذكريات .. وتلاقى لسان حالك بيقول ولا يوم من أيام زمان واللى فات كان احلى بكتيير من الحاضر ..

عارف حتى لو مش دى الحقيقة ولا كان الحاضر هو اللى احلى ولا حاجه ..لكن الماضى اللى عشته وعرفته وعاشرته بقى مألوف وعرفت راسه من رجله فمابقاش فيه منه خوف لانه حصل خلاص وانتهى ومش هيحصل فيه اكتر من اللى حصل خلاص ..

لكن الحاضر والمستقبل مع شوية مشاكل ومواجة المجهول اللى لسه مش عارفه بيخليك تخاف وتحن للى انت تعرفه .. اللى هو الماضى .. حلو او وحش بقى.

نفتكر الذكريات ونحن للماضى ولصورنا وللناس اللى عرفناها فى فتره من حياتنا ..

كل الرحلة دى بتحصلنا من وقت للتانى لما نضايق لاى سبب .. لما نعيش لحظة ضعف او انكسار أو وحدة ..

افضل حل توصلت له هو ان الواحد ما يعيش كتير جوا حالة الحزن دى اللى هتخليه يفضل يفتكر قصة حياته .. لأن اللى فات فات وعمره ما هيرجع ..

لكن الواحد يفكر ازاى يطلع من جوا خرم الحزن والضيق للدنيا البراح .. يفكر ازاى بدل ما يعيش مع الجرح ازاى يداويه ويعيش بعديه ..

ازاى تتحدى أحزانك مهما كبرت .. تتوكل على ربنا وتدوس فى الدنيا .. وتحول اى دمعه او ألم لدرس يقويك ..

ما تفتكرش ولو للحظة انه كلام انشاء ومقالات .. ولا ان الموضوع مستحيل يحصل .. ولا برضه بقولك انه سهل وبيحصل بضغطه زر .. لكنه فى الاول وفى الاخر ارادة واسلوب حياة بتفكر انت عايز تعيش حياتك ازاى .. بتختار وبتقرر وبتنفذ ورغم الصعوبات بتكمل ..

الاستسلام قد يبدو للوهله الاولى انه اسهل لانك مش بتعافر ولا بتتعب علشان حاجه .. لكن بعد كده بتكتشف ان الاستسلام خمول وان حياتك بقيت مش ملكك وكان حد تانى هو اللى بيحركها وبيحركك ..

لكن المقاومة .. مقاومة الاحزان والاوجاع واى حاجة وحشه قد تبدو فى الاول صعبه وتقيله .. لكن برضه مع مرور شوية وقت هتكتشف انك قوى وانك الشخص الوحيد اللى ليه الكلمة على حياته .. هتحس انك بطل حياتك والمتحكم فيها .. وهو احساس لو تعلم عظيم ..